Physical and mental health

MOHSEN ALIREZAEE ✏ 📚A step towards the promotion of physical and mental health

Physical and mental health

MOHSEN ALIREZAEE ✏ 📚A step towards the promotion of physical and mental health

Physical and mental health

محسن علیرضائی - دانش آموخته روانشناسی بالینی
psychology✔
psychiatry✔
Medical Health✔
addiction✔
social health✔

پیوندها
آخرین نظرات
  • ۱۷ فروردين ۹۶، ۲۲:۳۷ - محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان
    خوب بود

۳۶ مطلب با موضوع «فرزندپروری» ثبت شده است



آسیب و ضربه‌های روحی والدین در دوران کودکی خطر بروز مشکلات سلامت روان را در فرزندان افزایش می‌دهد.


وی با بیان اینکه والدینی که در سال‌های نخست زندگی‌شان با استرس‌های شدید و آسیب‌های روانی روبرو بوده اند بیشتر احتمال دارد صاحب فرزندانی با مشکلات رفتاری باشند،گفت: تجربیاتی همچون طلاق والدین، مرگ آنان، سوء استفاده‌های جنسی، فیزیکی و روانی، قرار گرفتن در معرض خشونت و بیماری‌های روانی در گذشته والدین بر سلامت روح و روان فرزندان آنها تاثیر می‌گذارد.

نجفی بیان کرد: آسیب‌های روحی دوران کودکی به عنوان فاکتوری خطرزا در بروز مشکلات سلامت روان در دوران بزرگسالی مورد مطالعه قرار گرفته است اما آسیب های طولانی مدت مشکلات رفتاری می‌تواند از والدین به کودکان و از نسلی به نسل بعد منتقل شود.

این روان شناس افزود: کنترل فاکتورهایی همچون درآمد خانواده و سطح تحصیلات پس از به وجود آمدن رابطه بین سابقه تجربه‌ی اتفاقات ناگوار والدین و بروز مشکلات سلامت روان در فرزندان اثر می‌گذارد.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ دی ۹۷ ، ۱۳:۳۲
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



خلاقیت به کودک کمک می کند تا آسان تر مشکلات را حل و با ذهن بازتری از چالش ها عبور کند. به همین منظور، بسیار مهم است میزان خلاقیت های فرزند خود را افزایش دهید تا در آینده زندگی راحت تر و موفق تری داشته باشد.


زمانیکه کودکان خلاقیت را در خود پرورش میدهند، یاد میگیرند به غرایز و توانایی های منحصر به فرد خود اعتماد کنند. آنها نگرش مثبنی به روند حل مساله پیدا میکنند.  کودکان خلاق در بزرگسالی تبدیل به انسان هایی متکی به نفس و کاردان میشوند. و به همان اندازه از بسیاری از لذات زندگی استفاده میکنند.

توانایی خلاق بودن از مغز شگفت انگیز ما نشأت میگیرد، اما نه هر مغزی! خلاقیت را تنها میتوان از مغزی برداشت کرد که به اندازه ی کافی آبیاری و رسیدگی شده است. خلاقیت به وجود همزمان دو عامل بستگی دارد: ژنتیک، و وجود مادر و پدری که همیشه پاسخگو باشند و مشتاق پرورش و ایجاد انگیزه در کودکشان باشند. با ایجاد این بستر مناسب، گل های خلاقیت در روح انسانی کودک شما شکوفه خواهند کرد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ خرداد ۹۷ ، ۱۲:۵۸
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان




 

الف. تعریف:

آموزش توالت رفتن (Toilet training) یعنی تعلیم کودک در زمانی که پیغام های ادرار کردن و حرکت روده را درک کرده و از لگن کودک یا توالت در زمان مناسب استفاده نماید. زمانی آموزش توالت رفتن شروع میشود که کودک آماده باشد. در صورتی که آموزش قبل از آمادگی کودک شروع شود، این مسأله منجر به مبارزه بین والدین و کودک میشود، و مدت لازم برای آموزش کودک افزایش می یابد. توانایی کنترل عضلات مثانه و روده با رشد و تکامل مناسب کودک، حاصل میگردد. در کودک زیر 12 ماه، هیچ کنترلی بر حرکات مثانه و روده وجود ندارد. در سنین 12 تا 18 ماهگی،  کنترل بسیار کمی پدید می آید. اکثر کودکان تا سن 24 الی30 ماهگی قادر به بدست آوردن  کنترل مثانه و روده نمیباشند. سن متوسط "آموزش توالت رفتن" 27 ماهگی است. پسرها "آموزش توالت رفتن" را در مقایسه با دخترها دیرتر شروع و پایان میدهند. 15% کودکان در سن 3 سالگی و 4% آنها در سن 4 سالگی هنوز یادگیری کامل ندارند. همیشه باید به خاطر داشته باشید با این آموزش ها کودک به طور ناگهانی یاد نمی گیرد که خودش را خیس نکند و این کار احتیاج به زمان دارد. روند آموزش 3 تا 6 ماه طول میکشد.

آموزش توالت یک نقطه عطف در تکامل کودک است. یادگیری زمانی روی می‌دهد که توانایی‌های جدید فیزیکی، کلامی و اعتماد به نفس به سرعت در حال پیشرفت است.

درحین "آموزش توالت رفتن" باید کلمات و روشهای آموزشی در والدین، مادر بزرگها و پرستار کودک یکسان باشد تا کودک گیج نشود.

ب. چه زمانی کودک آماده آموزش است؟

یافته های فیزیکی زیر نمایانگر آنند که کودک آمادگی "آموزش توالت رفتن" را داراست. کودک شما باید قادر باشد؛

به خوبی راه رود تا لگن را پیدا کند

به شما بگوید نیاز به توالت دارد

عضلات لازم برای رفتن به توالت را کنترل نماید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۴:۱۰
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



یکی از فاکتورهای اصلی ارتباط با فرزندان چگونه حرف زدن با آنهاست. در ادامه در راستای ارتباط با فرزندان قصد داریم بیان کنیم که از نظر مشاور روانشناس بهتر است چطور با فرزندان خود حرف بزنیم؟ سعی کنید با فرزندتان متنوع حرف بزنید. نه فقط پیرامون یک موضوع، به فرزندانتان نگاه تک بعدی نداشته باشید. مثلا همه حرفها نباید حول محور عدم رعایت نظم وانضباط از طرف او و همه حرفهای شما حول محور این موضوع بچرخد.

نحوه گفتگو با فرزند در حالت عادی

از طریق انعکاس محتوا باشد. در پاسختان از کلمات خود بچه ها استفاده کنید. در گفتگو ملاقه نباشید، انبر باشید. نظرات خودتان را از زبان فرزندتان بشنوید و بعد تایید کنید. در مکالمات خانوادگی با انعکاس نظرات و سپس تایید بخشی از افکار آنان خیلی سریع تر به نتیجه می رسید. هرکسی از این که نظراتش تایید شود، بیشتر خوشش می آید تا وقتی که بخواهد نظرات تحمیلی دیگران را تحمل کند. یکی از تکنیک های مشاوره روان درمانی این است که با بکار گیری تکنیک انعکاس محتوا فرزند احساس می کند که به خوبی درک شده است. اساسا کسانی که یک حرف را زیاد تکرار می کنند احساس می کنند که حرفشان درست شنیده نشده است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۴:۰۸
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


 

 

ک روانشناس با بیان اینکه کودکان در حالت طلاق عاطفی والدین، خشم و احساس گناه زیادی را تجربه می‌کنند، گفت: در این حالت بسیاری از والدین اعلام می‌کنند به خاطر فرزندان زندگی زناشویی توأم با بی‌مهری را تحمل می‌کنند و به همین دلیل این فرزندان خود را مسئول بودن والدین کنار هم می‌دانند. گوهر یسنا انزانی ، با بیان اینکه طلاق عاطفی یا ازدواج توخالی یا طلاق خاموش، زندگی خاموشی است که زن و مرد در کنار هم هستند و در یک خانه زندگی می کنند اما هیچ گونه عشق، مصاحبت، دوستی، علائق مشترک، حمایت، احساسات مثبت، احترام ، محبت، اعتماد و امنیت بین زوجین دیده نمی‌شود، گفت: این افراد نسبت به هم احساسی ندارند، دچار مشاجرات پی در پی می‌شوند و همدیگر را آگاهانه یا ناآگاهانه آزار می‌دهند. این روانشناس با بیان اینکه این خانواده‌ها در حل مشکلات دچار تعارض‌های زیادی می شوند، اظهار کرد: در این حالت جو خانواده سرد و بی روح است، رابطه جنسی به شدت افت می کند و حتی امکان دارد زوج درگیری‌های فیزیکی پیدا کنند یا از صحبت کردن با همدیگر اجتناب کنند. با وقوع طلاق عاطفی که در حال حاضر بین خانواده­‌ها به شدت در حال افزایش است، فرزندان دچار مشکلات روحی و عاطفی شدیدی می شوند و بیشترین پیامد منفی و اثرات مخرب، بر روح و روان آنها وارد می‌شود. انزانی در ادامه به تشریح اثرات طلاق عاطفی بر فرزندان اشاره کرد و گفت: علائم افسردگی، پرخاشگری، اضطراب و استرس در این فرزندان شدت قابل ملاحظه‌ای دارد. آن­ها به دوستان خود وابسته شده و مایل نیستند زمان زیادی در منزل باشند یا حتی اگر در منزل هستند به اتاق خود یا دوستان مجازی پناه می­‌برند و از بودن کنار والدین به شدت امتناع می­‌کنند

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ فروردين ۹۷ ، ۱۳:۲۸
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


از یک منظر رشدی اغلب فهمیدن اینکه کودکان در هر سنی از چه چیزی می‌ترسند آسان است. برای مثال گرچه دست به دست شدن توسط افراد مختلف برای نوزادان ممکن است مشکلی بوجود نیاورد، اما در کودکان نوپا و کودکستانی این حرکت باعث بوجود آمدن اضطراب در آن‌ها می‌شود. این اتفاق تجربه‌ای جهانی بوده و معمولا طی مدت چند هفته یا چند ماه از بین می‌رود.

همچنین ممکن است کودکان بزرگتر ترس‌هایی در مورد هیولاها، صدا‌های بلند، شرایط آب و هوا، تاریکی و موضوعاتی که در تلویزیون می‌بیینند داشته باشند. به تدریج که فرزندتان بزرگتر می‌شود با آگاهی بیشتر او از نزدیکان مانند همسالان خود، ممکن است نگرانی‌هایش به آنچه که دیگران در مورد او فکر می‌کنند یا اینکه او به نظر دیگران چگونه می‌آید و نیز به ترس‌هایی مبتنی بر عملکردش معطوف شود.

صرفنظر از اینکه خود ترس چیست، چند مورد را باید در همه سطوح در نظر داشت. با توجه به اینکه ترس‌ها اغلب طبیعی بوده و به طور معمول نباید خیلی در مورد آن‌ها نگرانی به خرج داد چند عامل را باید در نظر بگیرم به طور مثال اینکه فرزندتان چه مدت است نسبت به مسئله‌ای ترس نشان می‌دهد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ اسفند ۹۶ ، ۱۳:۵۹
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


کودک آزاری می‌تواند به‌شکل آزار روحی و احساسی یا جنسی و جسمی باشد. همه فکر می‌کنند که کودک آزاری عملی مشخص و فیزیکی است، اما از ابعاد غیرفیزیکی آن غافل هستند. بی‌توجهی و غفلت از کودک نیز نوعی آزار است. درواقع، ابعاد کودک آزاری بسیار وسیع‌تر از آن است که تصور می‌شود. در خانواده‌هایی که معضل مصرف مواد مخدر یا الکل وجود دارد یا والدین با مشکلات روحی نظیر عصبانیت زیاد و خشم مهارنشدنی روبه‌رو هستند، کودکان تحت فشار و آزار زیادی قرار می‌گیرند. کودک آزاری می‌تواند عواقب بلندمدت یا کوتاه‌مدت داشته باشد و گاهی حتی به مرگ کودک هم منجر می‌شود. در بعضی موارد کودک حتی متوجه نمی‌شود که مورد آزار قرار گرفته است. با این مقاله همراه باشید تا در این باره بیشتر بدانید.

تعریف کودک آزاری

کودک آزاری بسیار گسترده است و متأسفانه در تمام اقشار با میزان درآمدهای مختلف، فرهنگ‌های گوناگون و قومیت‌ها رخ می‌دهد. این آزار می‌تواند در قالب فشار جسمی، روحی، کلامی یا جنسی به کودک وارد شود. یا اینکه به دلیل نادیده‌ گرفتن کودک باشد. هر نوع آزاری ممکن است آسیب‌های جبران‌ناپذیری به کودک برساند یا حتی منجر به مرگ کودک شود.

در آزار جسمی عامدانه فشارها و اذیت‌هایی نظیر سوزاندن، زدن، شکستن استخوان‌ها و… رخ می‌دهد. در آزار کلامی نیز کودک به آزارهای جنسی و جسمی تهدید می‌شود. خیلی از این آزارهای ممکن است سبب ضربه‌های روحی به کودک شود.

تحقیقات مختلف نشان می‌دهد که کودکان زیادی قبل از رسیدن به ۱۸ سالگی متحمل کودک آزاری می‌شوند. آزار جنسی کودک یعنی کودک عامدانه در معرض مسائل جنسی قرار بگیرد، به‌نحوی که نتواند در مقابل آن اعتراضی کند یا اصلا درکی از آن شرایط داشته باشد. به این معنی که کودک توسط شخص دیگری وادار به انجام اعمال جنسی شده‌ است. این رفتار شامل لمس نامتعارف اعضای جنسی و سینه‌های کودک، نشان دادن اندام‌های جنسی به کودک، نوازش، آمیزش جنسی از طرق مختلف، چشم‌چرانی، نمایش محتوای مستهجن و عریانی در مقابل کودک می‌شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ بهمن ۹۶ ، ۱۴:۲۲
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان

 

   

هویت جنسی یک حالت روانشناختی است که احساس فرد نسبت به مذکر یا مونث بودن خود را نشان می‌دهد، معمولا هویت جنسی از سن ۲ تا ۷ سالگی شکل گرفته و معمولا با جنسیت فرد هماهنگ است. به گزارش سایک نیوز و به نقل از بهداشت نیوز: دکتر فاطمه آذرتاش درباره هویت جنسی در کودکان بیان کرد: والدین نقش مهمی‌ در شکل‌گیری هویت جنسی کودکان دارند و فرزندان در مرحله شکل‌گیری این هویت با والد هم‌جنس خود همانند‌سازی می‌کنند عدم شکل‌گیری این هویت به اختلال هویت جنسی در فرد منجر می‌شود

 

. وی با بیان اینکه عدم شکل‌گیری این هویت به اختلال هویت جنسی منجر می‌شود، ادامه داد: پیدایش هویت جنسی به عواملی همچون نگرش‌های والدین، گرایش‌های فرهنگی و آلت تناسلی فرد وابسته است. این مشاوره خانواده اظهار کرد: بهترین نمونه و الگوی کودکان برای تعیین هویت جنسی آنان والدین هستند، کودکان با والدینی که دوران کودکی خود را به خوبی پشت سر گذاشته باشند به خوبی همانند‌سازی می‌کنند و به نقش‌های جنسیتی خود و دیگران احترام می‌گذارند و در آینده نیز می‌توانند الگو و سرمشق مناسبی برای فرزندان‌شان باشند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۱۴:۱۱
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان

لوک و هالی دو متخصص گفتار درمانی هستند که با کودکان و بزرگسالان در همه‌ی سنین کار کرده‌اند. آنها می‌گویند رایج‌ترین پرسشی که معمولا با آن مواجه می‌شوند این است که «چگونه مهارت‌های ارتباطی را در کودک‌مان پرورش دهیم؟» لوک و هالی برای پرورش مهارت‌های ارتباطی و فن بیان کودکان ده توصیه‌ی خوب دارند و معتقدند که این توصیه‌ها می‌توانند توانایی‌های گفتاری و زبانی را در کودکان افزایش دهند. اگر می‌خواهید شیوه‌های تقویت فن بیان کودکان در منزل را یاد بگیرید، این مقاله را تا انتها بخوانید.



۱. زمان انتظار بدهید

بیشتر ما در مکالمه‌ها حتی صبر نمی‌کنیم نفر مقابل جمله‌اش را تمام کند و بعد حرف خود را بزنیم. قانون خوبی که در این زمینه وجود دارد، ۵ تا ۱۰ ثانیه صبر برای پاسخ کودک است. این زمان به کودک‌تان فرصت می‌دهد تا آنچه را می‌خواهد بگوید آماده کند. این کار علاوه بر بهبود مهارت فن بیان کودکان می‌تواند در جلوگیری یا کاهش لکنت زبان در بعضی از آنها هم مؤثر باشد.


۲. اشتباهات او را مدام تصحیح نکنید

اگر می‌خواهید کودک‌تان صدایی را درست تلفظ کند، به‌ویژه اگر صدایی است که تا وقتی بزرگ‌تر شود توسعه نمی‌یابد، لطفا همین جا بایستید! تصحیح مدام، دقیقا برعکس بهبود مهارت‌های ارتباطی و فن بیان کودکان عمل می‌کند. هرقدر بیشتر اصرار کنید که چیزی را درست بیان کند، نه‌تنها تکلمش را بهتر نمی‌کند، که تأثیرات نامطلوبی هم دارد. نباید به حرف زدن و بیان صداها بُعدی منفی بدهید، چون ممکن است انجام این کار را کلا متوقف کنند. اینکه تلاش کنید کودک خود را مجبور به حرف زدن یا بیان درست یک صدا کنید، مثل این است که به کسی که نمی‌تواند آشپزی کند، بگویید بهتر آشپزی کن!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ بهمن ۹۶ ، ۱۴:۲۱
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



اغلب این جدایی با مقاومت کودک و اصرار والدین روبه‌رو شده و منجر به بروز رفتارهای نامطلوب می‌شود. گاهی اوقات در این جدال، برخی از والدین مستاصل می‌شوند و برای رهایی از ناراحتی، در مقابل کودک کوتاه می‌آیند و او را در تمایلاتش برای خوابیدن کنار آنها آزاد می‌گذارند و احساس می‌کنند شاید این‌کار به نفع کودک باشد، در حالی که روان‌شناسان معتقدند حضورکودک تا سن سه‌ سالگی در کنار والدین جایز است و از آن زمان به بعد با توجه به شرایط روحی و خلقی کودک و رعایت اصول و نکات تربیتی خاصی باید مقدمات تنها خوابیدن کودک را مهیا کرد.  

جدایی رختخواب کودک همگام با اصولی است که گام‌به‌گام به ذکر آن می‌پردازیم:

1ـ ارتباط عاطفی صمیمی و محبت‌آمیز مقدمه جداکردن اتاق خواب کودک است. در طول روز با کودک خود ارتباط کلامی برقرار کنید و در بازی‌های کودکانه او شرکت کنید و حتی می‌توانید بخشی از بازی را به «خاله‌بازی»‌هایی اختصاص دهید که کودک یا شما، نقش فرزندی را بازی می‌کنید که قرار است شب‌ها به تنهایی در اتاق خواب بخوابد. حتی می‌توانید در این زمینه قصه‌هایی را برای کودکتان تعریف کنید که قهرمان قصه با شجاعت و به میل خود حاضر به تنها خوابیدن است. تعریف داستان‌هایی در این مورد، زمینه پذیرش این موضوع را در کودک بالا می‌برد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ دی ۹۶ ، ۱۴:۰۳
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



اگر در یک کلینیک روان شناسی کودک و نوجوان مشغول به کار باشید، می بینید والدین مراجعه کننده معمولا صحبتشان را این گونه آغاز می کنند: «کودکان این دوره و زمانه بد شده اند! تحمل نوجوانان امروزی صبر ایوب می خواهد! آن زمان که ما بچه بودیم...» و در میان این والدین، افراد مستاصلی را می یابید که خسته از مجادله و جر و بحث های بی پایان با کودک یا نوجوان، به دنبال راه حلی برای کنترل اوضاع نابسامان ارتباطی خود و فرزندانشان هستند.

فرزندانی که با کوچک ترین تلنگری از کوره در می روند، جر و بحث می کنند، از اصول یا درخواست های بزرگ ترها نافرمانی می کنند و از همه بدتر برای خطاها و اشتباه های خود، دیگران را سرزنش می کنند و گفت و گو را با ناسزا خاتمه می دهند. واقعیت این است که دفاع از امیال خود و مقابله با خواسته دیگران برای رشد طبیعی اهمیت اساسی دارد و همین رفتار مقابله ای در دو برهه از رشد؛ بین سنین 18 تا 24 ماهگی و دیگری ابتدای نوجوانی، برای برقراری خودمختاری و ایجاد هویت ضروری است و بیانگر تلاش وی برای کسب استقلال است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ آذر ۹۶ ، ۱۳:۳۵
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


ریشه یابی علت ترس

همشهری آن لاین نوشت: ترس از مدرسه بیشتر در کودکان مقطع دبستان که ترس از جدایی از والدین در آن ها وجود دارد، مشاهده می شود ولی اگر این ترس در مقاطع بالاتر در دانش آموزی دیده شود، بیشتر به طرز برخورد کادر مدرسه و معلمان برمی گردد.

ترس در کودکانی که به مدرسه جدید می روند نیز مشاهده شده که ترس این گروه ریشه در جدایی از والدین یا نداشتن دوست یا ناآشنایی با محیط مدرسه و معلمان دارد. همچنین گاهی تغییرات ناگهانی در شرایط زندگی از قبیل جدایی والدین از یکدیگر، فوت ناگهانی یکی از نزدیکان، تعویض منزل و... نیز می تواند سبب بروز این گونه ترس ها شود که اغلب موقتی است و با رفتار درست و صحیح والدین و کادر مدرسه بر طرف می شود. همچنین توقع و انتظارات بیش از حد والدین از فرزندانشان به ویژه در سنین دبیرستان نیز از علل بروز اضطراب و ترس در فرزندان به هنگام حضور در مدرسه است. در مجموع، والدین باید با ریشه یابی علل ترس فرزند خود و شناخت دقیق آن، به او کمک کنند تا بر این ترس غلبه کند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ آذر ۹۶ ، ۱۳:۰۹
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


دوران کودکی یکی از مهمترین مراحل رشد و تکامل انسان است که می تواند با آسیب پذیری زیادی همراه باشد و به همین دلیل ، همواره هدف مداخلات پیشگیرانه ی بهداشتی و درمانی بوده است . رشد و تکامل جسمی و روانی انسان از دوران کودکی شروع می شود و بسیاری از جنبه های رشدی و تکاملی در این دوره به دست می آید . هر گونه آسیب در این دوران می تواند پیامدهای طولانی مدتی را در طول زندگی ایجاد کند.

در دهه های اخیر، مشکلات و چالش های بهداشتی کودکان دستخوش تغییراتی شده است؛ در حال حاضر بسیاری از بیماری ها با استفاده از واکسیناسیون و رعایت توصیه های بهداشتی کنترل می شود ، اما هنوز مشکلات حل نشده ی زیادی در زمینه ی بهداشت روان کودکان وجود دارد که نیازمند پیگیری و اقدامات پیشگیرانه ی جدی است. کودک آزاری از جمله مشکلاتی است که آسیبهای جبران ناپذیری را بر سلامت جسمی و روانی کودکان تحمیل می کند.

تخمین های موجود حاکی از آن است که هر ساله حدود چهل میلیون کودک مورد آزارهای مختلف جسمی ، جنسی ، هیجانی ، و اجتماعی قرار می گیرند و مطالعات نشان می دهد که سوء رفتار با کودک در همه کشور ها و در همه سطوح اجتماعی – اقتصادی دیده می شود .تنها شدت ، ماهیت و عوارض سوء رفتار و نوع سیستم های حمایتی کودک است که براساس سطح اقتصادی – اجتماعی تفاوت دارد.اکنون نهاد های مختلف بهداشتی ، درمانی و حمایتی ، تلاش های زیادی برای کاهش موارد سوء رفتار با کودک انجام می دهند و برنامه های مختلفی را در دست اجرا دارند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ آذر ۹۶ ، ۰۸:۲۹
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان

نام دقیق اعضای خصوصی بدن را به آنها بیاموزید.


  • تنها بر روی “خطر غریبه ها” تاکید نکنید. به یاد داشته باشید که بیشتر کودکان توسط کسی مورد سوء استفاده قرار می گیرند که آنها می شناسند و به او اعتماد دارند.

  • به کودکان درباره سلامت بدن و تفاوت میان تماس های مناسب و نامناسب آموزش دهید.

  • به آنها بگویید که حق دارند درباره بدن شان تصمیم بگیرند. به آنها این قدرت را بدهید که بتوانند زمانی که نمی خواهند کسی آنها را حتی به شکلی غیر جنسی لمس کند یا اینکه بخواهد کودک او را لمس کند، (نه) بگویند (برای مثال : مودبانه ، در آغوش کشیده شدن را رد کنند).

  • به آنها یاد بدهید که بزرگتر ها و کودکان بزرگتر هیچگاه در مورد اعضای خصوصی بدن شان نیاز به کمک ندارند (برای مثال در حمام یا توالت).

  • به آنها مراقبت از اعضای خصوصی بدن خودشان را یاد بدهید (مانند حمام کردن یا استفاده از دستمال توالت) تا برای این کار نیازی به کمک بزرگترها یا کودکان دیگر نداشته باشند.

  • تفاوت میان رازهای خوب (مانند جشن های غافلگیرانه که مدت طولانی به شکل راز باقی نخواهند ماند) و رازهای بد را (که قرار باشد کودک برای همیشه آنها را نگه دارد) به کودکان آموزش دهید.

  • به غریزه خود اعتماد کنید. اگر از اینکه کودک را با کسی تنها بگذارید احساس راحتی ندارید، این کار را انجام ندهید. اگر نگران سواستفاده های جنسی احتمالی هستید، حتما ” سوال کنید. بهترین زمان برای صحبت با کودک تان درباره سواستفاده جنسی، همین الان است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ آذر ۹۶ ، ۰۸:۰۷
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


 

 

آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان(IARC) بر اساس نتایج به اثبات رسیده تحقیقات، اعلام کرده است امواج رادیوفرکانس که بیشتر از طریق بازی‌های موبایلی و استفاده از تبلت، کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهند، باعث ایجاد تغییرات هورمونی و بلوغ زودرس در آن‌ها می‌شود

 

  . ورود تکنولوژی‌ها و وسایل نوین، به‌ویژه در عرصه تجهیزات ارتباط جمعی به زندگی بشر به رغم تمام مزایایی که دارند، معایب و مضرراتی نیز به همراه داشته که بیشترین عوارض آن متوجه سلامت انسان ها و تاثیر آن بر نسل های بعدی است. تغییر الگوهای زندگی، افراد جامعه و حتی کودکان را به سمتی برده است که طی روز ساعت‌های طولانی را به استفاده از وسایلی مانند تبلت و تلفن همراه اختصاص می‌دهند، غافل از این‌که امواج از طریق این وسایل، سیستم‌های داخلی بدن آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده و باعث بروز مشکلات و بیماری‌هایی می‌شود که شاید سال‌ها بعد نمایان شوند

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۶ ، ۱۸:۱۶
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



ر سال های اخیر، توجه روان شناسان اجتماعی و شخصیت، همچنین منتقدان اجتماعی- فرهنگی، به مقوله خودشیفتگی در جوامع امروزی افزایش پیدا کرده است؛ زیرا طبق بررسی های انجام شده توسط یکی از منتقدان، به نام «کریستوفر لش»، به دلیل ایجاد تغییرات زیربنایی در جوامع امروزی، خودشیفتگی در میان نسل امروز شیوع بالایی پیدا کرده است، به طوری که وی این احتمال را تحت عنوان «روان رنجوری عصر حاضر» مورد بررسی قرار داده است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته، درکی غیرواقع بینانه و کاذب از اهمیت خود دارند؛ صفتی که به خودبزرگ‌بینی معروف است.

 

این افراد معتقدند که خاص و بی همتا هستند و فقط افراد یا موسسات خاص یا عالی رتبه قادر به درک آن ها هستند و لذا تنها باید چنین افرادی در ارتباط باشند. افراد خودشیفته نیاز مفرطی به تحسین شدن دارند لذا ممکن است به صورت دائمی به این موضوع اشتغال ذهنی داشته باشند که تا چه اندازه کارهای خود را خوب و درست انجام می دهند و تا چه اندازه دیگران نظر مساعدی نسبت به آن ها دارند. این اشتغال ذهنی اغلب به شکل نیاز مداوم به توجه، تحسین و تایید از سوی دیگران در می آید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۶ ، ۱۰:۱۷
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان

تحرک بدنی برای سلامت انسان از دوران کودکی ضروری است. اما هر نوع ورزشی برای کودکان در گروهای سنی کودکستانی و یا دبستانی مناسب نیست. کارشناسان ورزش‌های ویژه‌ای را برای کودکان در این سنین توصیه می‌کنند.

در خانه و مدرسه و حتی در کودکستان ورزش‌ها و حرکات بدنی گوناگونی برای رشد سالم کودکان توصیه و اجرا می‌شود. برای نمونه می‌توان از دوره‌های یوگا یا کلاس‌های ورزش که به استقامت بدنی کودکان در کلاس‌های ابتدایی می‌انجامد نام برد. اما چه ورزش‌هایی برای کدام گروه سنی مناسب‌اند؟ این پرسشی است که به ویژه از سوی تعداد زیادی از والدین مطرح می‌شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ آذر ۹۶ ، ۱۰:۵۹
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان

   

پاسخ دادن به سوالات جنسی کودکان یکی از وظایف و مسئولیت‌‌های والدین است که متاسفانه اکثر آنها از صحبت در این رابطه با کودکان خود هراس دارند و یا شانه خاله می‌کنند. پاسخ دادن به سوالات جنسی کودکان یکی از وظایف و مسئولیت‌‌های والدین است که متاسفانه اکثر آنها از صحبت در این رابطه با کودکان خود هراس دارند و یا شانه خاله می‌کنند. اغلب خانواده‌ها وقتی می‌خواهند به سوالات فرزند خود در رابطه با بلوغ و یا اینکه بچه چگونه به دنیا می‌‌آید پاسخ دهند احساس می‌کنند که زبانشان بند آمده است و یا ناشی و بی تجربه هستند. اما از موضوع نباید فرار کرد و سعی نکنید که موضوع را عوض کنید. والدین با جواب دادن به سوالات جنسی کودکان خود متناسب با سن او میتوانند به پرورش احساسات سالم جنسی کودک کمک کنند. کودکان در چه سنی نسبت به اعضای بدن خود کنجکاو می‌شوند؟ بچه‌‌ها از اوایل دوران کودکی علاقمندند تا درباره بدنشان یاد بگیرند و بدانند. آنها متوجه تفاوت بین دختران و پسران می‌شوند و به صورت طبیعی کنجکاو هستند. خردسالان اغلب وقتی که برهنه هستند آلت تناسلی خود را لمس و دستکاری می‌کنند مثلا وقتی که در حمام و وان هستند و یا کهنه آنها را عوض می‌کنید. در این مرحله از رشد آنها شرم و حیایی ندارند. چنین رفتارهایی مانند فعالیت‌های جنسی بزرگسالان نیستند و نشانه‌های طبیعی ای از کنجکاوی هستند. طبق آکادمی اطفال آمریکا این نوع رفتار نباید تنبیه و سرزنش شود. پس وفتی که کودک خردسال شما خودش را لمس می‌کند شما باید چکار کنید؟ هر خانواده‌ای براساس ارزش‌ها و میزان راحتی از روش خودش استفاده می‌کند. اما این را به خاطر داشته باشید که واکنش شما به کنجکاوی فرزندتان این را به او خواهد فهماند که این کارها «قابل قبول» است و یا «شرم آور» است. خردسالانی که سررزنش می‌شوند و یا مجبور می‌شوند تا احساس بدی نسبت به این کنجکاوی خود داشته باشند ممکن است توجه خود بر بخش‌های خصوصی بدنشان را افزایش دهند و یا احساس شرم کنند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آبان ۹۶ ، ۱۰:۱۲
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



درباره شب‌ادراری کودکان تصریح کرد: دلایل شب‌ادراری در دو بعد جسمی و روانی قرار می‌گیرد. در بعد جسمی، یکی از دلایل شب‌ادراری می‌تواند مصرف آب زیاد، مصرف غذاهای مدر به‌ویژه قبل از خواب باشد. حتماً باید در ابتدا جنبه جسمی توسط متخصص مجاری ادرار کاملاً کنترل شود. اگر متخصص تشخیص داد که مشکلی ندارد، دیگر نیازی به درمان‌های دارویی و پزشکی نداریم و باید به دلایل غیرجسمی توجه کرد. در بحث جسمی می‌توان برای کودک برنامه گذاشت؛ مثلاً کودکی که زیاد شب‌ادراری دارد، باید در میان خواب بیدار و تشویقش کرد تا به سرویس بهداشتی برود. نباید در ساعات نزدیک به خواب کودک، خوراکی‌های مدر به او داد.

 

گاهی شب‌ادراری نشانه اعتراض کودک است

او با اشاره به دلایل غیرجسمی شب‌ادراری گفت: بخش عمده دلایل غیرجسمی، موضوعات عاطفی است که به توجه والدین بازمی‌گردد. در این زمینه باید وارد موضوعاتی مانند ارتباط کودک با والدین شد. جای خواب فرزند مهم است که شاید چندان به این موضوع توجه نمی‌کنند. مثلاً چند فرزند در خانه زندگی می‌کنند و تخت‌های جدا دارند؛ جای یک کودک مناسب یا مشابه سایر کودکان نیست. نوع ارتباط والدین به‌ویژه مادر با کودک در طول روز خیلی مهم است. گاهی کودکان خود را کنترل نمی‌کنند و با این روش می‌خواهند اعتراض‌شان را نشان دهند و مادر را به زحمت بیندازند. تذکرهای مداوم برای اشتباهات و خطاهای کودک، اثراتی بسیار منفی دارد و می‌تواند شب‌ادراری را به دنبال داشته باشد.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ مرداد ۹۶ ، ۱۴:۲۴
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



گاهی پدر و مادرهای دلسوز و عاقل، در تلاش برای آماده کردن فرزندان خون جهت رویارویی با دنیای واقعی، اصرار دارند که آنها همیشه نمرات و امتیازات عالی را کسب کنند، در زندگی اجتماعی فعال باشند و بهترین ایمنی‌ها را برای آنها فراهم می‌کنند.

 

متاسفانه اگر به فرزندان آزادی کافی ندهیم که مرتکب اشتباه شوند، تلاش ما به عنوان پدر و مادر هدر رفته و موفقیت‌هایی را که ایده‌آل ماست، از فرزندان‌مان دور خواهیم کرد.

   

هرچند مهم است که حمایت کافی از فرزندان‌مان داشته باشیم و راهنمایی‌شان کنیم، اما به همان اندازه نیز مهم است که به آنها فرصت تجربه‌ شکست و اشتباه را بدهیم. به جای پیشگیری از اشتباهات، به نوجوان‌مان کمک کنیم تا از لغزش‌هایش درس بگیرد.


در ادامه اشتباهاتی را برای‌تان می‌گوییم که باید اجازه دهید فرزند نوجوان شما مرتکب شود:

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ مرداد ۹۶ ، ۱۴:۲۰
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


با اینکه برخی از والدین از وضعیت بهداشتی فرزندشان ناراضی می‌باشند و با آنها در حال کشمکش هستند، برخی از کودکان به وسواس در پاکیزگی یا نظم و ترتیب دچارهستند و این مسئله ناراحتی بزرگی برای خودشان و خانواده شان ایجاد کرده است .کیانی نژاد در پاسخ به این پرسش که در صورتی که کودک به وسواس مبتلا است ، چه باید کرد ، اظهار کرد : درصورت مشاهده وسواس در کودکان برخی موارد را باید انجام دهید که عبارتند از:


برای کودک داستانی تعریف کنید.

بدین گونه که در آن قهرمان داستان، هرگاه عصبانی می‌شود یا کنترل خود را از دست می‌دهد به شستن مشغول می‌شود. او آنقدر این رفتار را ادامه می‌دهد که تمام تفریحات خود را از دست می‌دهد و به درد سر می‌افتد و دیگر داستان‌های مشابه .
اگر کودک به اندازه کافی بزرگ است در مورد این رفتار با او صحبت کنید و میزان اهمیتی که او برای پاکیزگی و نظم و ترتیب می‌دهد را با نگرانی و اضطرابش مرتبط کنید . اگر خودتان نیز چنین تمایلاتی دارید برای کودک توضیح دهید که چگونه گاهی که مضطرب هستید به تمیز کردن یا چک کردن درهای خانه یا شیرگاز می‌پردازید به او بگویید که هر دوی شما در این مورد دچار مشکل هستید و باید بکوشید تا تغییر کنید.


روش‌های کسب آرامش و تن آرامی‌را بیاموزید .

برای تن آرامی‌از روانشناس کمک بگیرید . به کودک بیاموزید به تدریج عضلات بدن خود را شل و رها کند تا سیستم اعصاب پاراسمپاتیک فعال شود .


الگوهای فکری را تغییر دهید .

تصورات نادرست را اصلاح کنید.از او بپرسید چرا در نظر او ردیف شدن اشیاء روی میز اهمیت دارد. برخی از کودکان فکر می‌کنند که مثلاً اگر اشیاء را اینگونه بچینند اتفاق بدی می‌افتد مثلاً در امتحان نمره کمی‌می‌آورند . به مواردی اشاره کنید که با وجود مرتب نبودن نمره خوبی گرفته است .

این کارشناس ارشد روان شناسی بالینی ادامه داد : در مقابل کودکان وسواسی با عقاید نادرست وی بجنگید. بعد از بحث‌هایی که با کودک در مورد افکار زیر بنایی وسواسش داشتید از او بخواهید لیستی از این افکار تهیه کند در مقابل آن فکر اصلاح شده را بنویسید. به مثال زیر توجه کنید : اگر همین الان دستم را نشویم مریض خواهم شد،یک کثیفی کوچک زیانی برای من ندارد . بعداً هم می‌توانم دستم را بشویم وجملات خنثی کننده را تمرین کنید. در مرحله بعد به کودک بیاموزید افکار و جملات اصلاح شده را مرتب با خود با صدای بلند و بعد به صورت ذهنی تکرار کند و کودک را به بهم ریختگی عادت دهید . به شکل بازی از کودک بخواهید وسایلی را که همیشه مرتب می‌کند به هم بریزد و چندین روز به همین شکل عمل کند ودر ضمن به خاطر تغییرات ایجاد شده هرچند کوچک باشد، کودک را تشویق کنید .
کیانی نژاددر پایان گفت : اگر شیوه‌ها فوق موثر واقع نشد کمک حرفه ای بگیرید. گاهی پاکیزگی و انضباط شدید به شکل وسواس می‌تواند نشانگر مشکلات زیربنایی عصبی جدی تری باشد.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ مرداد ۹۶ ، ۱۴:۱۷
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


زمانی که فرزندتان ترسیده است، با خم شدن و هم سطح او قرار گرفتن، کودک را در آغوش بگیرید و اجازه دهید که از تماس فیزیکی با بدن شما و حمایتی که از این طریق کسب می کند، احساس آرامش نماید.

با فرزند خود درباره ترس هایش صحبت کنید و با بررسی روش های مختلف رویارویی با ترس درصدد کمک به او برآیید تا رفته رفته بتواند احساس ترس و وحشت خود را تحت کنترل درآورد. برای مثال می توان از کودک پرسید: «فکر می کنی توی کمد و یا زیر تختخوابت چه چیزی مخفی شده است؟ شبیه چیست؟ آیا راه می رود؟...»

در اغلب موارد با شناخت دقیق علت ترس کودک می توان بر آن غلبه کرد. برای مثال اگر فرزند شما از بلندی می ترسد، می توان با گفتن چنین جملاتی «لزومی ندارد نگران باشی، ما هیچ گاه به برج ها و یا مکان های بلند نخواهیم رفت»، به او اطمینان دهید که علتی برای ترس و وحشت وجود ندارد. بیشتر کودکانی که ترس بر آنها غلبه کرده است، می خواهند مدام درباره آن حرف بزنند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ تیر ۹۶ ، ۱۳:۳۲
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


بسیاری از خانواده ها بر این باورند که باید در برابر گریه های کودکشان بی توجه ای نشان دهند ، چرا که با این کار کودک آرام تر خواهد شد. اما تحقیقات محققان نتیجه ای کاملا عمس را نشان می دهد. بی تابی در کودکان متفاوت است. برخی آرام هستند و برخی از همان ابتدا گریه و بی قراری می کنند.

وقتی کودک گریه می‌کند
وقتی کودک گریه می‌کند و از سوی والدین به خصوص مادرش مورد توجه قرار نمی‌گیرد مورد هجوم برخی اختلالات هراسی و اضطرابی قرار می‌گیرد. زیرا کودکان هنگام گریه کردن اگر مورد حمایت والدینشان قرار نگیرند بدن و مغزشان مورد هجوم دائمی هورمون‌های استرسی آدرنالین و کورتیزول قرار می‌گیرد. دانشمندان دریافته‌اند وقتی بافت‌های مغز انسان به مدت طولانی در معرض این هورمون‌ها قرار می‌گیرد رشد برخی بافت‌های مغزی متوقف می‌ماند زیرا ارتباط بین سلولی اعصاب دچار اختلال می‌شود.
بنابراین احتمال اینکه، مغز این قبیل نوزادان دچار تخریب نورونی شود، زیاد است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ تیر ۹۶ ، ۱۴:۱۴
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


کودکان و نوجوانان ممکن است زمان زیادی را صرف تماشای تلویزیون و خیره شدن به صفحات نمایشگر کنند. طبق اعلام آکادمی متخصصان اطفال آمریکا والدین باید مراقب محدود شدن مدت زمان تماشای تلویزیون توسط کودکان شان باشند چراکه مدت زمان طولانی تماشای تلویزیون مشکلات زیر را به همراه خواهد داشت: – در صورت تماشای بیش از اندازه زیاد، کودکان به سختی خواب شان خواهد برد. – ممکن است کودکان مبتلا به مشکلاتی در زمینه زبان، توجه، مهارت های اجتماعی و فکری شوند چراکه به اندازه کافی با افراد دیگر در تعامل نیستند. – ممکن است کودکان دچار اضافه وزن یا چاقی شوند چراکه زمان کمتری را صرف بازی می کنند. – ممکن است کودکان دچار مشکلات رفتاری شوند چراکه معمولا سعی می کنند آنچه را که در تلویزیون می بینند تقلید نمایند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۸:۱۳
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



۱. به کودکتان فرصت دهید: برای آنکه کودک توالت‌رفتن را بیاموزد ابتدا باید مغز او تکامل یابد و سیستم عصبی مرکزی بتواند مثانه او را کنترل کند. وقتی هنوز مغز کامل نیست، کودک بدون اختیار ادرار می‌کند یعنی مثانه یا روده‌ها به محض پرشدن، خالی می‌شوند. تقریبا در تمام کودکان از ۲۸ ماهگی به بعد، مغز تکامل پیدا می‌کند و می‌توانند ادرارشان را کنترل کنند.


۲. از فصل تابستان استفاده کنید: فصل تابستان، بهترین زمان برای گرفتن کودک از پوشک است. کودک را تشویق کنید اگر ادرار یا مدفوع دارد، بگوید. چند ساعت در روز او را باز بگذارید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۳:۲۹
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



موضوع آموزش دستشویی رفتن به کودکان برای بسیاری از والدین مبهم است، زیرا دیدگاههای متفاوتی در مورد موفق ترین روش وجود دارد و بنابراین تصمیم گیری برای انتخاب رهیافت صحیح مشکل خواهد بود.

بر طبق یک شیوه سریع و مداوم، والدین باید تمام وقت خود را صرف آموزش فرزند خود کنند و در مدت چند روز به او کمک کنند که بدون کهنه یا پوشک، دستشویی رفتن را تجربه کند.

روشی دیگر نیز وجود دارد که در تضاد با روش اولیه است و طی آن به والدین توصیه می شود بگذارند تمام علایم آمادگی برای آموزش در کودک ظهور کند و بعد کودک را آزاد بگذارند هر زمان که می تواند خود به دستشویی برود و تنها او را کمک کنند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۳:۲۷
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


حالت نسبتاً پایداری که کودک درجمع هم بازیها و هم سالان خود به تنهایی بازی کند گوشه گیری اجتماعی گفته می شود. کودکان کمرو و گوشه گیر معمولاً از داشتن دوست محروم هستند و یا تک دوست بوده و بسیار به آن ها وابسته می باشند و به طور کلی از بودن در کنار هم سن های خود لذت نمی برند و به فعالیت های گروه علاقه نشان نمی دهند. بهترین راه برای درمان کم‌رویی و کاستن از حس خجالت و حتی امنیت از حس هراس اجتماعی برای کودکان، انجام بازی‌ها و مسابقه‌هایی است که می‌تواند توسط والدین به کمک سایر خواهرها و برادرها یا محافل فامیلی انجام شود.

در ادامه چند نوع بازی و مسابقه که به کودک شما کمک می‌کند تا از خجالت و کم‌رویی و حتی هراس اجتماعی خلاصی پیدا‌ کند، آموزش داده می‌شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۳:۲۵
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان



تحصیل فرزندان یکی از دغدغه‌های مهم والدین، به‌خصوص در ایرانی‌هاست. والدین به هر دری می‌زنند تا بتوانند فرزندانی موفق و سربلند به جامعه تحویل دهند ولی وسواس زیاد در این راه مشکلاتی برای دانش‌آموزان و گاهی خانواده ایجاد می‌کند. در این مطلب به 4 اشتباه رایج که والدین از روی ناآگاهی انجام می‌دهند، اشاره می‌کنیم.

 

 

تلاش برای جهشی زدن دانش‌آموز

گاهی والدین، دانش‌آموز را وارد چرخه اشتباه تحصیلی می‌کنند. این اشتباه، جهشی خواندن دانش‌آموز است. این کار اصلا سودی برای دانش‌آموز ندارد. گاهی دیده می‌شود خانواده‌ها برای آماده کردن کودک تمام تابستان را به فرستادن کودک به کلاس‌های تقویتی اختصاص می‌دهند حتی گاهی در روزهای تعطیل مانند عید نیز وقت خود را صرف سروکله زدن با کودک برای خواندن دروس کلاس بالاتر می‌کنند، ولی باید به این نکته توجه داشت جهشی خواندن الزاما به این معنا نیست که دانش‌آموز تیزهوش است. والدین باید بدانند که فرزندشان، همان‌طور که هوش شناختی دارد، دارای هوش هیجانی و معنوی نیز است. همه اینها باید کنار هم رشد و تکامل پیدا کنند. تحصیل صرفا به معنای نمره کسب کردن و گذراندن پایه‌های تحصیلی نیست.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۸:۳۰
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


دنیای بزرگسالی پر از رقابت و تلاش و بالا و پایین و برد و باخت است. شاید برای همین است که بعضی از پدر و مادرها تصور می‌کنند اگر فرزندشان را از دوران کودکی همیشه برنده بار بیاورند، آینده‌ای بدون شکست در انتظارش خواهدبود. غافل از این‌که آشنا بودن با طعم شکست به‌اندازه اعتمادبه‌نفسِ ناشی از موفقیت ضروری است.

بچه‌هایی که باختن و چگونگیِ مواجهه با آن را در خانه یاد نمی‌گیرند، اولین شکستِ خارج از محیط خانه، ناامید و ناتوانشان می‌کند.

دختر دانشجویی را می‌شناسم که هر ناکامی کوچکی می‌تواند او را از پا در آورد، از آن کسانی که نمره نوزده می‌تواند تا مدت‌ها زندگی را به کامشان تلخ کند! کودکیِ این دختر را خوب یادم هست؛ مادرش در همه بازی‌های کودکانه او حاضر و مراقب بود، مبادا دخترش بازنده شود. حتی اگر لازم بود به او تقلب می‌رساند، بچه‌های دیگر را دعوا می‌کرد و خلاصه این‌که او هیچ‌وقت اجازه نداشت شکست بخورد. مادر آن دختر حالا عمیقا نگران او، آینده پر از ناکامی‌های کوچک و بزرگ و ناتوانی‌اش برای مقابله با آن‌هاست.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۶:۰۵
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان


✅دوستانی دارد و با سایر کودکان کنار می آید.


✅می تواند تمرکز حواس داشته باشد و توجه اش را روی موضوعی جهت دهد.


✅الگوهای نسبتاً ثابتی در تغذیه و خواب خود دارد. 


✅علاقه و پیشرفت منطقی ( با توجه به تواناییهای خود) در مدرسه نشان می دهد.


✅بیشتر اوقات از جنبه های مختلف زندگی خود نظیر : خانواده، دوستان، مدرسه، ظاهرفیزیکی خود و … احساس رضایت می نماید.


✅از شکستها و ناسازگاریهای کوچک بیش از اندازه مضطرب یا عصبانی نمی شود.


✅به سایرین احترام می گذارد.


✅با انرژی است و در طول روز این انرژی را حفظ می کند.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۰۷
محسن علیرضائی🔴 کارشناس سلامت روان