ک روانشناس با بیان اینکه کودکان در حالت طلاق عاطفی والدین،
خشم و احساس گناه زیادی را تجربه میکنند، گفت: در این حالت بسیاری از والدین
اعلام میکنند به خاطر فرزندان زندگی زناشویی توأم با بیمهری را تحمل میکنند و
به همین دلیل این فرزندان خود را مسئول بودن والدین کنار هم میدانند. گوهر یسنا انزانی ، با بیان اینکه طلاق
عاطفی یا ازدواج توخالی یا طلاق خاموش، زندگی خاموشی است که زن و مرد در کنار هم
هستند و در یک خانه زندگی می کنند اما هیچ گونه عشق، مصاحبت، دوستی، علائق مشترک،
حمایت، احساسات مثبت، احترام ، محبت، اعتماد و امنیت بین زوجین دیده نمیشود، گفت:
این افراد نسبت به هم احساسی ندارند، دچار مشاجرات پی در پی میشوند و همدیگر را
آگاهانه یا ناآگاهانه آزار میدهند. این روانشناس با بیان اینکه این خانوادهها در حل مشکلات دچار
تعارضهای زیادی می شوند، اظهار کرد: در این حالت جو خانواده سرد و بی روح است،
رابطه جنسی به شدت افت می کند و حتی امکان دارد زوج درگیریهای فیزیکی پیدا کنند یا
از صحبت کردن با همدیگر اجتناب کنند. با وقوع طلاق عاطفی که در حال حاضر بین
خانوادهها به شدت در حال افزایش است، فرزندان دچار مشکلات روحی و عاطفی شدیدی می
شوند و بیشترین پیامد منفی و اثرات مخرب، بر روح و روان آنها وارد میشود. انزانی در ادامه به تشریح اثرات طلاق
عاطفی بر فرزندان اشاره کرد و گفت: علائم افسردگی، پرخاشگری، اضطراب و استرس در این فرزندان شدت
قابل ملاحظهای دارد. آنها به دوستان خود وابسته شده و مایل نیستند زمان زیادی در
منزل باشند یا حتی اگر در منزل هستند به اتاق خود یا دوستان مجازی پناه میبرند و
از بودن کنار والدین به شدت امتناع میکنند
نوع شخصت افراد بر روی سیستم ایمنی و سلامت شما تاثیر می گذارد که در ادامه به انواع شخصیت و تاثیر آن بر سلامت می پردازیم. ۱. افراد برون گرا افرادی که دارای روابط اجتماعی هستند و بیشتر در اجتماع ظاهر می شوند، دارای سیستم ایمنی قوی تری هستند که محققان نمی توانند دقیقا علت این مسئله را توضیح دهند. طی پژوهشی که در این زمینه انجام شد مشخص شد افرادی که زمان بیشتری را با دیگران سپری می کنند، کمتر دچار سرماخوردگی می شوند. ۲٫ افراد نارسیست یا خود شیفته افرادی که احساس می کنند سزاوار رفتارهای خاصی هستند و انتظار دریافت منفعت از دیگران دارند بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری هایی مانند مشکلات قلبی هستند. محققان معقدتد علت بروز این مشکل احتمالا به دلیل بالا رفتن سطح هورمون کورتیزول cortisol است. هورمون کورتیزول هورمونی است که در زمان بروز استرس ترشح می شود. در افراد نارسیست حتی در وضعیتی که مضطرب نباشند هم این هورمون ترشح می شود.
تیک ها حرکات غیر اردای و انقباضات عضلانی ناگهانی بوده و حداقل بطور گذرا در درصد قابل توجهی از افراد دیده می شوند . تیک های صوتی نیز بیشتر به صورت اصواتی مثل سرفه کردن، صاف کردن گلو، تیک هایی که به تازگی آغاز شده اند، اغلب نیاز به درمان ندارند. توصیه مناسب به والدین و اطرافیان کودک مبتلا به تیک این است که توجهی به تیک ها نداشته باشند، چرا که تمرکز روی تیک، باعث تشدید آن می شود غرغر کردن، بالا کشیدن بینی و… تظاهر می کند. اکثر تیک هایی که تازه آغاز شده اند، مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی تری پیش نمی روند و حداکثر در طی دوره های استرس آور عود می کنند. معدودی از تیک ها بیشتر از یک سال طول می کشند. تیک در مردها سه برابر بیشتر از زن هاست و تیکهای مزمن بیشتر بین سنین شش تا دوازده سالگی دیده می شود.
تیک
می تواند با رفتارهایی نظیر بالا انداختن شانه ، پلک زدن، تنگ کردن چشمها، تکانهای
تند سر یا شانه، شکلک در آوردن، تکان دادن سر به طرفین یا پایین آوردن سر و یا چین
دادن بینی دیده شود. این
تیکهای حرکتی در دوران کودکی کاملاً معمول هستند. با آماری که انجمن روانپزشکی
آمریکا گزارش داده است، پنج الی بیست و چهاردرصد از کودکان دارای نوعی تیک هستند. شایع ترین نواحی از
بدن که تیک های حرکتی در آنها دیده می شوند، عبارت اند از: سر و صورت و دست ها و
بازوها و بیشترین حرکات به صورت چشمک زدن، شکلک در آوردن، چین دادن به پیشانی،
بالا انداختن ابروها، پلک زدن زیاد، چرخش سر، پرتاب کردن دست ها و بازوها، بالا
انداختن شانه و نیز تکان دادن پا و … است. تیکهای
گذرا تیکهای حرکتی معمول که اغلب در حدود سه و نیم سالگی شروع می شوند به کودکان کمک
می کنند تا انرژی عصبی را آزاد کنند. هفتاد و پنج درصد از کودکان این نوع تیک را
در عرض شش ماه پست سر می گذارند. اگر کودک شما گرفتار تیک شد، بهترین راه ، نادیده گرفتن آن
است. هیچگاه او را سرزنش نکرده و یا تنبیه نکنید. شما می توانید برای جلوگیری از تبدیل شدن این عمل به یک عادت،
با تمرین کردن روشهای پیشگیرانه ، به کودکانتان کمک کنید ولی تیکهای گذرا نباید در
برنامه ی کامل ترک عادت مورد توجه قرار گیرد.
یافته تحقیقات گروهی از محققان سوئدی نشان می دهد زنان
میانسالی که از تناسب اندام برخوردارند و ورزش می کنند تا ۹۰ درصد کمتر به بیماری
دمانس (زوال عقل) مبتلا می شوند.
دکتر اینگمار اسکوج/Dr. Ingmar Skoog محقق ارشد این مطالعه
و رئیس مرکز سالمندی و سلامت دانشگاه گوتنبرگ سوئد در این مورد گفت: حفظ تناسب
اندام با ورزش و داشتن رژیم غذایی سالم می تواند میزان خطر ابتلا به بیماری دمانس
را در سالمندی کاهش دهد. همچنین در کاهش احتمال ابتلا به دیگر بیماری ها و
اختلالات مانند بیماری های قلبی نیز موثر است. وی در این مورد که
ورزش چطور می تواند به سلامت مغز کمک کند، گفت: تناسب اندام و ورزش برای رگ ها خوب
است، عوامل قلبی و عروقی ارتباط مستقیمی با ابتلا به بیماری دمانس و بیماری های
شبیه آن مانند آلزایمر دارند. غیر از این ورزش بیشتر و تناسب بهتر فیزیکی تاثیر
مستقیمی بر سلول های عصبی بر مغز دارد