روی کودک‌آزاری، اسم ازدواج نگذاریم

دکتر سکینه سلطانی در همایشی با عنوان «کودکی گمشده» که در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: متأسفانه امروز به مساله کودک‌همسری به‌عنوان یک راهکار نگریسته می‌شود یعنی برخی خانواده‌ها متوجه می‌شوند که کودکانشان فاقد مهارت‌های ارتباطی هستند و نداشتن مهارت ارتباطی یکسری مشکلات اجتماعی را برایشان ایجاد می‌کند می‌پندارند با ازدواج زودهنگام فرزندشان مشکل رفع می‌شود.

وی افزود: باید بدانیم سن تقویمی یک عدد است. گاهی اوقات یک فرد ۱۳ ساله از لحاظ عقلی و شناختی و اجتماعی در حد یک فرد ۲۵ ساله است و گاهی نیز کمتر از ۱۳ سال درک می‌کند. بنابراین اعداد در سیستم تصمیم‌گیری در مورد مساله بزرگی چون ازدواج خیلی گویا و قابل اعتنا نیستند. فرد برای ازدواج بایستی دارای تمامی مؤلفه‌های لازم باشد و اگر این ویژگی‌ها و توان لازم برای تحصیل قدرت درک مهارت اجتماعی و… را داشته باشد ازدواج در ۱۳ سالگی برای او مشکلی در بر نخواهد داشت اما اگر فاقد چنین توانایی‌هایی است بایستی از ازدواج او جلوگیری شود.

سلطانی ادامه داد: در دهه‌های اخیر سن نوجوانی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه طولانی‌تر شده است. در واقع بحران هویت و مسائل ذهنی دوران نوجوانی زمان بیشتری را به‌خود اختصاص می‌دهد. امروزه به‌واسطه عدم آموزش‌های لازم دوره نوجوانی طولانی‌تر شده است. متأسفانه مهارت‌های آموزشی در ایران تک‌بعدی است کودکان در زمینه مهارت‌های شناختی و حل مساله رشد چندانی نداشته‌اند بنابراین چنین افرادی کاندید مناسبی برای ازدواج نیستند.

۲۴ کشور جهان با بیشترین نرخ امید به زندگی را بشناسید

. هنگ‌کنگ؛ ۸۴٫۳ سال سن

شاید از وجود هنگ‌کنگ در این فهرست کمی تعجب کنید. هفت میلیون جمعیت این کشور در محیطی با آلودگی شدید هوا زندگی می‌کنند. اما وضعیت خدمات پزشکی هنگ‌کنگ بهبود پیدا کرده و مردم آن هم بسیار فعال و پرانرژی هستند. براساس مطالعاتی که در زمینهٔ امید به زندگی در هنگ‌کنگ انجام شده، پرداختن به هنرهای رزمی مختلف ازجمله تای‌چی در مدت طول زندگی مردم این کشور یکی از عوامل طول عمر آنهاست.

مصرف زیاد چای و غذاهایی که به‌جای سرخ شدن، بخارپز می‌شوند هم دلیل دیگری برای سالم‌ماندن مردمان هنگ‌کنگ است. بخش اعظمی از پروتئین بدن مردم این کشور هم از منابع گیاهی تأمین می‌شود.

۲. ژاپن؛ ۸۳٫۸ سال سن

کشور ژاپن هم به داشتن افراد مسن و جمعیت سالخورده مشهور است. بیش از ۵۸ هزار نفر از ژاپنی‌ها، بالای صد سال سن دارند. این کشور، سردمدار کشورها با جمعیت بالای ۸۰ سال است. راز طول عمر ژاپنی‌ها، رژیم غذایی سالم است. مصرف زیاد ماهی، برنج، توفو، سویا، سبزیجات و وعده‌های غذایی سبک باعث شده تا مردم این کشور سالم بمانند. جالب است بدانید، پژوهش‌ها نشان می‌دهند که مردم جزیره اوکیناوا (Okinawa) به‌خاطر داشتن هورمون‌های جنسی بیشتر، به‌کندی پیر می‌شوند.

۳. ایتالیا؛ ۸۳٫۵ سال سن

شادترین کشورهای جهان در سال ۲۰۱۸

در گزارش شادی جهان، ۱۵۶ کشور دنیا براساس شش عامل رتبه‌بندی می‌شود. این عامل‌ها عبارت‌اند از تولید ناخالص داخلی، امید به زندگی، حمایت‌های اجتماعی، سخاوت، آزادی و فساد. امسال برای نخستین بار، سازمان ملل متحد سطح شادی مهاجران را هم در ۱۱۷ کشور بررسی کرد.

جدای از این ده رتبه‌ی اول، ایران در رده‌ی ۱۰۶ جای گرفته، و کشورهایی همچون تونس، هند و اوکراین هم بسیار پایین‌تر از ایران قرار گرفته‌اند. جالب اینجاست که به‌نظر می‌رسد شاخص شادی ملی ارتباط چندانی با جذابیت کشور به‌عنوان مقصد گردشگری ندارد، چون هیچ‌کدام از این ده کشور شادی که در ادامه می‌خوانید، جایی در فهرست ده کشور پربازدید دنیا ندارند!

۱۰. استرالیا

استرالیا، شادترین کشور دنیا

چگونه با افکار خودکشی مقابله کنیم؟

برخی از افراد در دوره‌ای از زندگی‌شان اقدام به خودکشی می‌کنند. همچنین ممکن است فرد به خودکشی فکر کند که البته این نشانه ایراد تشخیصی و حماقت فرد نیست. در واقع خودکشی کردن و فکر به انجام آن تنها نشان می‌دهد فرد از توان کافی برای مقابله با ناراحتی و دردی که آن را تجربه کرده، برخوردار نیست.

در زمان وجود ناراحتی و مشکل فرد تصور می‌کند این غم هرگز تمام نمی‌شود اما این اشخاص باید بدانند که با کمک گرفتن از افراد متخصص می‌توان بر احساس خودکشی غلبه کرد. اقدام به خودکشی راه حل صحیحی برای مقابله با هیچ بحران و چالشی نیست که فرد با آن روبرو می‌شود. باید زمانی را در نظر گرفت تا شرایط تغییر کند.

به گزارش هلث لاین برای افرادی که ذهن آنها درگیر افکار خودکشی می‌شود می‌توان با رعایت چند نکته با این مشکل جدی مقابله کرد:

- اعمال محدودیت در دسترسی به روش‌های مرگبار خودکشی: وسایل و داروهای خطرناک را که می‌توانند در مواقع فکر کردن به خودکشی آسیب زننده باشند از محیط اطراف خود حذف کنید.

- مصرف دارو به میزان تجویز شده: باید آگاه بود که برخی از داروهای افسردگی خطر افکار خودکشی را بخصوص در اولین مصرف افزایش می‌دهد. همچنین نباید مصرف آن را به صورت خودسرانه قطع کرد یا میزان آن را تغییر داد.

- خودداری از مصرف مواد مخدر و الکل: برخی افراد هنگام روبرو شدن با چالش به مصرف مواد مخدر و الکل وسوسه می‌شوند در حالی که این مواد افکار خودکشی را تشدید می‌کند.

- حفظ امیدواری: مهم نیست وضعیتی که در آن قرار گرفته‌اید به چه میزان وخیم است. باید توجه داشت همیشه راهی برای مقابله با آن وجود دارد.

- کمک گرفتن از افراد متخصص: هیچ وقت تلاش نکنید به تنهایی افکار و احساس خودکشی را درمان کنید. کمک گرفتن از افراد متخصص به بیمار کمک می‌کند راحت‌تر با چالش‌های تاثیرگذار بر خودکشی کنار آید.

- توجه کردن به علائم هشدار: با پزشک خود در مورد عوامل موثر در بروز افکار خودکشی صحبت کنید. شناخت این عوامل کمک می‌کند تا علائم خطر را به موقع تشخیص دهید.

ابعاد توانمند سازی روانشناختی

احساس معنی دار بودن

“معنی دار بودن ” فرصتی است که افراد احساس کنند اهداف شغلی مهم و با ارزشی را دنبال می کنند، به این معنی که آنها احساس می کنند در جاده ای حرکت می کنند که وقت و نیروی آنان با ارزش است. با معنی بودن یعنی با ارزش بودن اهداف شغلی، و علاقه درونی شخص به شغل. با معنی بودن به تناسب بین الزامات کاری با باورها، ارزش ها و رفتارها اشاره دارد.  بدون در نظر گرفتن اجبارهای سازمانی، افراد تمایل به تلاش برای اهدافی دارند که برایشان دارای مفهوم باشد.

• احساس خودمختاری

در حالی که شایستگی یک مهارت رفتاری است، “خود مختاری ” یک احساس فردی در مورد حق انتخاب برای پیش قدمی و تنظیم فعالیت است. خود مختاری بیانگر استقلال در پیش قدمی و استمرار رفتارها و فرایندهاست. احساس خودمختاری با از خودبیگانگی کمتر در محیط کار و رضایت شغلی بیشتر و سطوح بالاتر عملکردشغلی و فعالیت کارآفرینانه بیشتر و سطوح بالاتر درگیری شغلی و فشار کاری کمتر همراه است. از دیدگاه مکتب های مدیریتی،‌ آزادی عمل یا خود مختاری بایستی متناسب با نوع کار و مسئولیتی باشد که برعهده فرد است باشد. بین آزادی عمل و اختیارات اعطا شده به فرد بایستی تعادل و تناسب باشد.

• احساس موثر بودن

“مؤثر بودن” عبارت است از حدی که در آن فرد توانایی نفوذ در پیامدهای استراتژیک، اداری و یا عملیاتی در کار خود را دارا می باشد. افرادی که بعد موثر بدون در آنها قوی است به محدود شدن توانایی های خود توسط موانع بیرونی اعتقاد ندارند، بلکه بر این باورند که آن موانع را می توان کنترل کرد، آنها احساس “کنترل فعال ” دارند، که به آنها اجازه می دهد تا محیط را با خواسته های خود همسو کنند. بر خلاف “کنترل منفعل ” که در آن خواسته های افراد با تقاضاهای محیط همسو می شود. افرادی که دارای احساس موثر بودن هستند، می کوشند به جای رفتار واکنشی در برابر محیط، تسلط خود را بر آنچه می بینند، حفظ کنند.

• احساس شایستگی (خودکارآمدی)

“شایستگی ” یا “خودکارآمدی “، اعتقاد فرد به توانایی و ظرفیت خود برای انجام کارهای مهارتی است. در واقع خودکارآمدی اعتقاد فردی به تغییر انگیزه، منابع شهودی و زنجیره ای از اقدامات با توجه به الزامات وضعیتی خاص می باشد که می توان آن را نقطه مقابل عجز و ناتوانی دانست. به عبارت دیگر شایستگی به درجه ای که یک فرد می تواند وظایف شغلی را با مهارت انجام دهد اشاره دارد و خودکارآمدی پایین موجب می شود که افراد از موقعیت هایی که نیازمند مهارت های مناسب است اجتناب کنند.

پیامدهای مشاجره والدین در مقابل کودکان

 

 

تنش های موجود در میان اعضای خانواده به خصوص پدر و مادر می تواند عاملی برای ایجاد احساس ناامنی در فرزندان باشد. سعی کنید در مقابل فرزندتان به دعوا و مشاجره با همسرتان نپردازید چون باعث تغییر در شخصیت فرزندتان می شوید. به گزارش سایک نیوز و به نقا از بهداشت نیوز: یک روان‌شناس گفت: در خانواده‌هایی که دعوا بین اعضا یا پدر و مادر زیاد است، کودک تنش را الگو برداری می‌کند. ‌‌فرناز امیراصلانی اظهار کرد: خانواده، مهم‌ترین نهاد اجتماعی موثر بر تکوین شخصیت تلقی می‌شود و اختلافات خانوادگی تاثیری بسیار سوء بر سلامت روانی کودکان و نوجوانان باقی می‌گذارد؛ در واقع نتایج مطالعات نشان می‌دهد افرادی که سطح بالای تعارض والدین را تجربه می‌کنند، به طور معناداری نسبت به افرادی که تعارضات کمتری را تجربه کرده‌‌اند، مشکلات بیشتری دارند

 

کودک آزاری-تعریف،علل و درمان

دوران کودکی یکی از مهمترین مراحل رشد و تکامل انسان است که می تواند با آسیب پذیری زیادی همراه باشد و به همین دلیل ، همواره هدف مداخلات پیشگیرانه ی بهداشتی و درمانی بوده است . رشد و تکامل جسمی و روانی انسان از دوران کودکی شروع می شود و بسیاری از جنبه های رشدی و تکاملی در این دوره به دست می آید . هر گونه آسیب در این دوران می تواند پیامدهای طولانی مدتی را در طول زندگی ایجاد کند.

در دهه های اخیر، مشکلات و چالش های بهداشتی کودکان دستخوش تغییراتی شده است؛ در حال حاضر بسیاری از بیماری ها با استفاده از واکسیناسیون و رعایت توصیه های بهداشتی کنترل می شود ، اما هنوز مشکلات حل نشده ی زیادی در زمینه ی بهداشت روان کودکان وجود دارد که نیازمند پیگیری و اقدامات پیشگیرانه ی جدی است. کودک آزاری از جمله مشکلاتی است که آسیبهای جبران ناپذیری را بر سلامت جسمی و روانی کودکان تحمیل می کند.

تخمین های موجود حاکی از آن است که هر ساله حدود چهل میلیون کودک مورد آزارهای مختلف جسمی ، جنسی ، هیجانی ، و اجتماعی قرار می گیرند و مطالعات نشان می دهد که سوء رفتار با کودک در همه کشور ها و در همه سطوح اجتماعی – اقتصادی دیده می شود .تنها شدت ، ماهیت و عوارض سوء رفتار و نوع سیستم های حمایتی کودک است که براساس سطح اقتصادی – اجتماعی تفاوت دارد.اکنون نهاد های مختلف بهداشتی ، درمانی و حمایتی ، تلاش های زیادی برای کاهش موارد سوء رفتار با کودک انجام می دهند و برنامه های مختلفی را در دست اجرا دارند.

نکاتی برای مراقبت از کودکان در برابر سو استفاده جنسی

نام دقیق اعضای خصوصی بدن را به آنها بیاموزید.

• 
  

• تنها بر روی “خطر غریبه ها” تاکید نکنید. به یاد داشته باشید که بیشتر کودکان توسط کسی مورد سوء استفاده قرار می گیرند که آنها می شناسند و به او اعتماد دارند.

• به کودکان درباره سلامت بدن و تفاوت میان تماس های مناسب و نامناسب آموزش دهید.

• به آنها بگویید که حق دارند درباره بدن شان تصمیم بگیرند. به آنها این قدرت را بدهید که بتوانند زمانی که نمی خواهند کسی آنها را حتی به شکلی غیر جنسی لمس کند یا اینکه بخواهد کودک او را لمس کند، (نه) بگویند (برای مثال : مودبانه ، در آغوش کشیده شدن را رد کنند).

• به آنها یاد بدهید که بزرگتر ها و کودکان بزرگتر هیچگاه در مورد اعضای خصوصی بدن شان نیاز به کمک ندارند (برای مثال در حمام یا توالت).

• به آنها مراقبت از اعضای خصوصی بدن خودشان را یاد بدهید (مانند حمام کردن یا استفاده از دستمال توالت) تا برای این کار نیازی به کمک بزرگترها یا کودکان دیگر نداشته باشند.

• تفاوت میان رازهای خوب (مانند جشن های غافلگیرانه که مدت طولانی به شکل راز باقی نخواهند ماند) و رازهای بد را (که قرار باشد کودک برای همیشه آنها را نگه دارد) به کودکان آموزش دهید.

• به غریزه خود اعتماد کنید. اگر از اینکه کودک را با کسی تنها بگذارید احساس راحتی ندارید، این کار را انجام ندهید. اگر نگران سواستفاده های جنسی احتمالی هستید، حتما ” سوال کنید. بهترین زمان برای صحبت با کودک تان درباره سواستفاده جنسی، همین الان است.

چگونه قربانیان کودک آزاری را تشخیص دهیم؟

ودک آزاری و سوءرفتار با کودک را می توان به 3 دسته تقسیم کرد: کودک آزاری جسمی، جنسی و مسامحه و غفلت از کودک که در آن نیازهای جسمی و روانی کودک مورد بی توجهی قرار می گیرد.

وقتی صحبت از کودک آزاری می شود، اغلب یاد چهره کتک خورده و چشمان گریان کودکی می افتیم که گوشه ای کز کرده و صدایش درنمی آید. در واقع تصویر و تصویر اغلب ما از کودک آزاری، همین صحنه است؛ چرا که سکوت کودک و البته خانواده در مقابل کودک آزاری معمولا بارزترین رفتاری است که دیده می شود اما غافل از اینکه این سکوت، اثرات روانی و جسمی بی شماری را در کودک به جا می گذارد، شاید یکی از دلایل این سکوت ناآگاهی والدین از برخورد مناسب در مقابل ودک آزاری باشد.

کودک آزاری (Child abuse) پدیده شومی است که در تمام سطوح اجتماعی، اقتصادی و در تمام جوامع بشری دیده شده و دامنگیر کودک خانواده و جامعه می شود. سوء رفتار با کودکان یک موقعیت اضطرابی برای کودک ایجاد می کند. کودک آزاری و سوءرفتار با کودک را می توان به 3 دسته تقسیم کرد: کودک آزاری جسمی، جنسی و مسامحه و غفلت از کودک که در آن نیازهای جسمی و روانی کودک مورد بی توجهی قرار می گیرد. هر یک از انواع این کودک آزاری ها باعث آسیب کودک می شود.

تمام دلایل کسانی که به ازدواج سفید تن می‌دهند

عصر روز دوشنبه بیستم آذر 96، در انجمن جامعه شناسی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، موضوعی مورد بررسی قرار گرفت که مدت‌هاست مناقشه‌برانگیز شده. موضوعی که در این نشست به آن اشاره شد، همان چیزی است که پیش از آن «ازدواج سفید» یا «هم‌باشی» گفته می‌شد و حالا در تحقیق فرزانه فرامرزی، نام «هم‌بالینی» به خودش گرفته است چرا که به گفته او، بهترین توصیف برای زندگی دو نفر است که با هم زندگی می‌کنند و رابطه جنسی هم دارند اما شامل قرارداد ازدواج نمی‌شوند. او این تحقیق را به عنوان تز دکتری در رشته جامعه‌شناسی انجام داده و از زندگی جوانانی خبر می‌دهد که «خوانشی نو از مفهوم ازدواج» دارند.

دکتر فرزانه فرامرزی با اشاره به سختی‌های پیدا کردن چنین مواردی که در تحقیق همکاری داشته باشند، گفت: این مطالعه به مدت دو سال روی 15 زوج هم‌بالین تهرانی در سنین بین 25 تا 35 سال انجام شده، یعنی افرادی که تصمیم گرفتند بدون ثبت رسمی و شرعی ازدواجشان، با همدیگر زیر یک سقف زندگی کنند و البته همانطور که از اسم این موضوع پیداست، با همدیگر هم‌بالین باشند. درواقع داشتن رابطه جنسی، یکی از فاکتورهای اصلی در چنین روابطی است.

تأثیرات مخفی آزار و اذیت جنسی بر سلامت زنان

آزار و اذیت جنسی در محل کار موضوع جدیدی نیست، اما با بلند شدن صدای زنان مشهور هالیوود و اتهامات سنگین علیه افرادی مانند “هاروی واینستین”، “کوین اسپیسی” و “لوئیس سی. کی”، شاهد موج جدیدی از توجه به این مسئله هستیم. از تجارب آن‌ها آموختیم که آزار جنسی می‌تواند قربانیان خود را ویران کند و علاوه بر عواقب روحی روانی، اثرات فیزیکی هم دارد. علائم آسیب‌های عاطفی و جسمی اغلب تا سال‌های متمادی در قربانیان آزار و اذیت جنسی دیده می‌شود. آزار و اذیت جنسی در محل کار موضوع جدیدی نیست، اما با بلند شدن صدای زنان مشهور هالیوود و اتهامات سنگین علیه افرادی مانند “هاروی واینستین”، “کوین اسپیسی” و “لوئیس سی. کی”، شاهد موج جدیدی از توجه به این مسئله هستیم. از تجارب آن‌ها آموختیم که آزار جنسی می‌تواند قربانیان خود را ویران کند و علاوه بر عواقب روحی روانی، اثرات فیزیکی هم دارد.

کودکان خود را در معرض اخبار دلخراش زلزله قرار ندهید

یک روانپزشک با اشاره به اینکه بهتر است کودکان با تصاویر دلخراش حوادثی همچون زلزله مواجه نشوند، گفت: در صورتی که والدین جنبه خوب حوادث همچون کمک کردن به حادثه دیدگان را به فرزندان خود آموزش دهند این امر سبب می شود تا آنها همدلی و کمک به همنوعان را فرا گیرند. دکتر مهدی قاسمی، اظهار کرد: در زمانی که بلایای طبیعی همچون زلزله به وقوع می‌پیوندد با ۲ گروه از کودکان مواجه هستیم که گروه اول شامل کودکانی بوده که در بطن حادثه وجود دارند و دچار آسیب شده‌اند و پدر، مادر، مدرسه و خانه خود را را از دست داده‌اند و نیازمند خدمات بهداشت روان هستند و گروه دوم کودکانی که در جریان اخبار این حادثه قرار می گیرند. وی با بیان اینکه خدمات بهداشت روان به کودکان آسیب دیده مانع از ابتلا آنها به بیماری‌های روانی می‌شود، افزود: نهادهای حمایتی در کشور وظیفه ارائه پروتکل‌های بهداشت روان را برعهده دارند و بر اساس مطالعات جهانی ارائه این خدمات در پیشگیری از اختلال‌ های روانی تاثیر به سزایی دارد. این روانپزشک تاکید کرد: یکی از اختلالات شایعی که کودکان حادثه دیده زلزله را تهدید می‌کند اختلالال استرس پس از سانحه است که شیوع بالای در این نوع از حوادث پیدا می‌کند. قاسمی در خصوص کودکانی که در معرض حادثه نبوده اما از طریق رسانه‌ها و اطرافیان از آن آگاه می‌شوند، گفت: اولین نکته در خصوص این کودکان واکنش والدین است و اگر اطرافیان کودک بسیار مضطرب شوند و دائم اخبار را دنبال کنیم اما در مورد آن توضیحی به کودکان داده نشود می‌تواند کودکان را دچار اضطرابی کند که تحمل آن از سن آنها بیشتر است. وی ادامه داد: بهتر است کودکان با تصاویر دلخراش حوادثی همچون زلزله مواجه نشوند چراکه اثرهای بدی می‌تواند برای آنها به خصوص در خانواده‌هایی که خودشان اضطراب زیادی دارند به کودکانشان نیز انتقال دهند. این روانپزشک اضافه کرد: در صورتی که والدین جنبه خوب حوادث همچون کمک کردن به حادثه دیدگان را به فرزندان خود آموزش دهند این امر سبب می شود تا آنها همدلی و کمک به همنوعان را فرا گیرند چرا که در اینجا سبب آموزش به کودک می‌شود بنابراین واکنش والدین در خصوص این امر موثر است اما همچنان نباید کودکان در معرض تصاویر دلخراش این حوادث قرار بگیرند و می‌تواند سبب آسیب به کودک شود. قاسمی با اشاره به نقش رسانه ها در انتشار حوادث دلخراش گفت: انتشار تصاویر در رسانه‌ها می‌تواند سبب آسیب به کودک شود همچنین در زمانی که کودک شاهد این تصاویر دلخراش بود بهتر است کودک را تشویق کنیم تا در خصوص این حوادث و ترس‌هایش صحبت کند و حتما والدین برای آن توضیح دهند و بدترین کار پنهان کاری است در حالی که کودک از این مسئله آگاه شده می‌تواند آسیب های جبران ناپذیری را برای او به همراه داشته باشد.

 

👤 نکات مهم در حمایت‌های اولیه روانی برای آسیب‌دیدگان

۱. با آسیب‌دیدگان ارتباط صحیح و مؤثّر برقرار کنید ولی آن‌ها را به خود وابسته نکنید.

۲.  به افراد اطّلاعات صحیح بدهید و هرگز به آن‌ها دروغ نگویید. در مواردی که از موضوعی اطّلاع ندارید، بگویید: نمی‌دانم.

۳. عبارات کلیشه‌ای و تکراری مثل: غصه نخور، درست می‌شود و... را به کار نبرید.

۴. افراد را از دیدن جنازه عزیزانشان محروم نکنید و در این خصوص ایشان را کمک و همراهی کنید.

۵. در ابراز احساسات افراد به آن‌ها کمک کنید و بگذارید بر اساس فرهنگ و رسوم خود سوگواری و تخلیه روانی کنند.

۶. افراد را به شرکت در مراسم تشییع جنازه عزیزانشان ترغیب کنید.

۷. استراحت شبانه ضروری است. با ایجاد محیط آرام، آسیب‌دیدگان را به آرامش ترغیب کنید.

۸. افراد را به اجبار از محل سکونتشان دور نکنید.

۹. مانع تجمع داغ‌دیدگان نشوید.

۱۰. بعد از سپری شدن مراحل اولیه شوک و بهت زدگی و بعد از اقدامات اولیه یاری رسانی، سپس در مرحله بازسازی بحران، آسیب‌دیدگان را به شرکت در فعّالیت‌های اجتماعی، ورزشی، فرهنگی و بازسازی ترغیب کنید.

۱۱. در صورت اطّلاع از پناه‌آوردن فردی به مواد مخدر، وی را از این کار منع و به تیم حمایت روانی معرّفی کنید.

۱۲. در صورتی‌که علائم اختلالات روانی شدید در فرد بروز کرد، حتماً او را به تیم حمایت روانی معرّفی نمایید.

۱۰ راه برای کمک به کسی که قصد خودکشی دارد

هیچ کدام از شهرهای بزرگ ایران،‌ خط تماس اضطراری برای خودکشی ندارند،‌ حق ویزیت روانشناسان و مشاوران آنقدر گران است که قرارهای ملاقات با آنان را به طبقات خاصی از جامعه محدود می‌کند و در حالی که خیلی‌ها تمایل دارند بگویند مقصر افزایش اخبار خودکشی، رسانه‌هایی هستند که اخبار این حوادث را پوشش می‌دهند، نباید فراموش کرد که خودکشی هم مثل هر مساله دیگری،‌ ریشه‌های متعددی دارد و یک‌شبه و بدون مقدمه اتفاق نمی‌افتد.

اما چه کنیم اگر فهمیدیم که یکی از دوستان یا آشنایان و نزدیکانمان به خودکشی فکر می‌کند؟ قبل از هر چیز فراموش نکنید که این نوشته مشهور آندره مارلو که می‌گوید: «آدم‌هایی که در مورد خودکشی حرف می‌زنند معمولا خودکشی نمی‌کنند»، ریشه‌ای در واقعیت ندارد. نشانه‌ها و کلماتی که می‌شنوید را جدی بگیرید. مفتخر باشید که آدمی که می‌خواهد خودکشی کند،‌ شما را انتخاب کرده است تا در مورد تصمیمش حرف بزند. معنی‌اش این است که به شما اعتماد کرده و برای رابطه‌اش با شما ارزش قائل شده است. به کسی که در مورد مسائل سلامت روانش با شما صحبت می‌کند،‌ به چشم مزاحم نگاه نکنید. متوجه باشید که افسردگی و افکار خودکشی،‌ ناشی از ضعف، ‌تنبلی یا ناتوانی نیست. مشکلات سلامت روان مثل باقی مشکلات سلامتی در سایر اندام‌های بدن،‌ ناشی از عملکرد یکی از دستگاه‌های بدن است،‌ نه ناتوانی فردی یا علاقه‌مندی به جلب توجه و برچسب‌های ناخوش‌آیند دیگر. با راه‌های زیر، ‌ممکن است بتوانید جان یک آدم دیگر را نجات دهید که به اندازه نجات کل آدم‌های دنیا مهم است:

افزایش مصرف سیگار در دختران جوان و نوجوان

سانه توسلی معاون پژوهشی دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد دانشگاه الز‌هرا در همایش زنان، دخانیات و سلامت امروز در دانشگاه الز‌هرا برگزار شد با بیان اینکه متاسفانه بیش‌ از 7 میلیون انسان در جهان به علت مصرف دخانیات جان خود را از دست می دهند اظهار کرد: طبق مطالعات صورت گرفته استفاده از دخانیات از سال 2007 میلادی تا 2016 در زنان و مردان کاهش پیدا کرده است و ایران در بین 140 کشور جایگاه 21 را در استعمال دخانیات دارد.

 

 وی با اشاره به اینکه ما هر سال با کاهش مصرف دخانیات مواجه هستیم اظهار کرد: علی‌رغم کاهش مصرف دخانیات در زنان، مصرف سیگار در دختران نوجوان از 1 به 1/2 درصد افزایش پیدا کرده است و میزان مصرف قلیان در دختران 13 تا 15 ساله هم به 6/6 درصد رسیده است و این یعنی مصرف سیگار در دختران نوجوان و جوان افزایش پیدا کرده است.

معاون پژوهشی دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد دانشگاه الز‌هرا با بیان اینکه از سن 13 سالگی به بعد به ازا‌ی افزایش هر یک سال به سن دختران نوجوان میزان گرایش به مصرف دخانیات نیز بیشتر می‌شود اظهار کرد: در شرایطی با افزایش تحصیلات نیز شاهد گرایش بیشتر به استعمال دخانیات هستیم، گرایش به مصرف دخانیات در زنان متاهل در مقایسه با زنان مجرد کمتر است.

 
افراد در خانواده سیگاری گرایش بیشتری به مصرف دخانیات دارند

توسلی با بیان اینکه افرادی که در خانواده فرد سیگاری دارند، گرایش بیشتری به مصرف دخانیات نشان می‌دهند اظهار کرد: تاثیرپذیری افراد از خواهران و برادران سیگاری در مقایسه با والدین سیگاری بیشتر است.

وی با اشاره به اینکه به طور کلی در شهر‌ها میزان استعمال دخانیات بیشتر است اظهار کرد: در روستا‌ها نیز شاهد این هستیم که هر سال نسبت به سال گذشته استعمال دخانیات رشد پیدا کرده است.

معاون پژوهشی دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد دانشگاه الز‌هرا خاطرنشان کرد: دانش‌آموزانی که در مدرسه معدل پایینی دارند، هم گرایش بیشتری به استعمال دخانیات نشان‌ می‌دهند.

 
استعمال دخانیات در دانشجویان غیر‌خوابگاهی بیشتر از دانشجویان خوابگاهی

وی با اشاره به اینکه میزان استعمال دخانیات در دانشجویان غیر‌خوابگاهی در مقایسه با دانشجویانی که در خوابگاه به سر می‌برند بیشتر است یادآور شد: هرچه پیوند اجتماعی افراد بیشتر باشد و در گروه‌های مختلف علمی و هنری عضویت داشته باشند گرایش آنها به مصرف دخانیات کمتر می‌شود.

اگر سالمند در منزل دارید بخوانید!

ضایعات مغزی، دردهای جسمانی، محدودیت بینایی شنوای، استروک (حمله قلبی) و زندگی تنها یکی از عوامل گوشه نشینی و نداشتن امید به زندگی در سالمندان است.

روانشناسان شایع‌ترین مشکلات روانی در دوران سالخوردگی را اضطراب و برخی مشکلات خلقی مانند افسردگی می‌‌دانند. از این نظر سالمندان از زمره گروههای آسیب‌پذیر در جامعه به شمار می‌‌آیند که لازم است در جهت کاهش افسردگی و اضطراب یاری شوند.
سایر اختلال‌‌هایی که معمولا در دوران پیری شایع می‌‌شود عبارت است از: ترس از مرگ، احساس تنهایی، ناکامی، خستگی، استرس، افکار خودکشی، تغییر در الگوی خواب. البته همان طور که می‌‌دانید این اختلال‌ها غیر از بیماری‌‌های جسمانی  هستند که معمولا سالخوردگان با آنها دست و پنجه نرم می‌‌کنند. بیماری‌هایی نظیر ناراحتی‌‌های قلبی، دیابت، ناراحتی‌‌های گوارشی، عروقی و فشارخون … اما از بین اختلال‌‌های روانشناختی، افسردگی، به عنوان معمولی‌ترین مسایل احساسی و عاطفی در سنین سالمندی بروز می‌کند و معمولا در این سنین از دست دادن علاقه و انرژی، بیخوابی زیاد، ابراز شکایت و سرزنش خود در قالب افسردگی نمایان می‌‌شود.  متاسفانه مواردی مانند  مرگ همسر، اختلال در انجام وظایف و از دست دادن آزادی نیز از دلایل بروز افسردگی در سالمندان است و تاسف بیشتر این است که احتمال موفقیت در خودکشی در سالمندان افسرده به مراتب بیشتر از جوانان  گزارش شده است.
همچنین  اختلالات اضطرابی نیز می‌‌تواند در سالمندان همچون هراس، وحشت زدگی و یا حتی علایمی از بیماری‌‌های غدد داخلی، تنفسی، قلبی و عروقی، را ایجاد کند که در این مواقع مراجعه افراد سالمند به مراکز بهداشتی و درمانی ضروری است.
همه ی این موارد نشان می‌‌دهند که ما  به عنوان فرزندان یا نوه‌‌ها و حتی به عنوان اطرافیان  افراد سالمند لازم است به آنها در بدست آوردن روحیه بهتر کمک کنیم.
اما چگونه؟ در این مقاله می‌‌خواهیم برخی از این راه کار‌‌ها را با شما در میان بگذاریم.

سالمند، کودک نیست

متاسفانه برخی از ما با سالمندان مانند کودکان رفتار می‌‌کنیم. به آنها امرو نهی می‌‌کنیم و فراموش کرده‌ایم که سالمند ناتوانی که با او طرف هستیم شان و مرتبه خاصی دارد که در رفتار با آنها باید مراقب به خطر نیفتادن آن شان و مرتبه باشیم. در بسیاری موارد  وقتی صحبت از مراقبت و نگهداری از پدر و مادر سالمندمان به میان می‌آید، گمان می‌کنیم چون آنها را دوست داریم، این مراقبت بسیار ساده است. برای همین با یک نگرش سنتی با آنها که پا به سن گذاشته‌اند، رفتار می‌کنیم؛ رفتارهایی که گاهی مناسب سن والدین سالمندمان (چه سالم و چه بیمار یا معلول) نیست. گاهی اوقات ما سعی داریم همان‌طور که از فرزندمان مراقبت می‌کنیم، با آنها برخورد کنیم و فراموش می‌کنیم که ما هرگز نمی‌توانیم والد پدر و مادر خود باشیم و مراقبت از آنها مهارت‌های خاصی نیاز دارد. نکته مهم این است که این مهارت‌ها که باید در تک‌تک رفتارهای ما نمود داشته باشد، آموختنی هستند اما بیشترمان این مهارت‌ها را بلد نیستیم و صرفا با مهر و محبت هم نمی‌توان این مهارت‌ها را در خود ساخت. شاید اگر به طریقی یاد می‌گرفتیم که چه‌طور با فرد سالمند خانواده رفتار کنیم، این همه گلایه و نارضایتی در خانواده‌مان به وجود نمی‌آمد.

 پیشنهاد بدهید نه دستور

اگر می‌‌خواهید به سالمندان برای شرکت در کلاس‌‌ها یا دوره‌‌ها، یا وقت گذراندن با همسالان خود، توصیه‌‌هایی داشته باشید این توصیه‌‌ها حتما باید به شکل پیشنهاد به آنها داده شود نه به شکل دستور. آزادی عمل را از آنها نگیرید و فقط آنها را تشویق و ترغیب کنید تا برنامه‌ریزی‌‌های جدیدی برای خود داشته باشند. تجربه نشان می‌‌دهد که دستور دادن و حکم صادر کردن برای سالمندان، آنها را افسرده و ناامید خواهد کرد و حتی باعث خواهد شد که مقاومت کرده و حالت دفاعی به خود بگیرند و بخواهند جایگاه قبلی خود را به رخ شما کشیده یا دوباره بدان برگردند. در حالی که توان آن را هم ندارند و سرانجام ناامیدتر و افسرده شوند.

انتقال حس مفید بودن

دوره سالمندی هم مانند هر دوره دیگری در زندگی خصوصیات و دغدغه‌های مربوط به خود را دارد  به طور خلاصه، شاید بتوان تنها یک نکته مهم را در مورد رفتار با سالمندان اشاره کرد. آن نکته مهم این است که ما باید همواره در ذهن خود یادآوری کنیم که این سالمند (پدر، مادر یا هر عضو دیگر خانواده) به دلیل ضعف قوای جسمانی و آسیب‌پذیری در برابر بیماری‌ها به شدت نگران و مضطرب است که مبادا سلامت او به مخاطره بیفتد. از سوی دیگر و علاوه بر این نگرانی، به خاطر تغییر شرایط زندگی و کم‌مشغله‌‌تر شدن نسبت به گذشته‌ها، این افراد تا حدی دچار کاهش اعتماد به نفس می‌شوند. بنابراین همواره در تلاش‌اند و با این درگیری ذهنی می‌کوشند که به خود و اطرافیان بگویند هنوز هم مانند گذشته فرد موثری هستند. حالا اگر ما خودمان به اشکال مختلف، به فرد سالمند کمک کنیم که از نظر ذهنی، آسودگی اینکه هنوز جایگاه قبلی، یعنی موثر و مفید بودن را دارد؛ در نتیجه از اضطراب سالمند کم شده، جایگاه خود را در مخاطره نمی‌بیند و دچار کاهش اعتماد به نفس نمی‌شود. همان‌طور که شما و دیگر کسانی که در خانواده‌شان فرد سالمندی را دارند، به وضوح مشاهد می‌کنید وقتی به هر دلیلی جایگاه قبلی والدین شما که در دوران طولانی بزرگسالی آن را به سختی تثبیت کرده بودند، در معرض آسیب قرار می‌گیرد، فرد سالمند به دنبال به دست آوردن آن جایگاه قبلی، ممکن است به حوزه‌هایی وارد شود که شاید برای شما و یا بعضی از افراد خانواده ورود به این حوزه نوعی دخالت تعبیر شود و یا تا حدی هضم سخت باشد؛ مثلا مادر شما چنین قصدی ندارد که در امور تربیت فرزند شما و یا روابط خانوادگی‌تان دخالت کند، بلکه فقط می‌خواهد نشان دهد که هنوز هم مثل گذشته فردی مفید و توانمند است که دیگران می‌توانند به او رجوع کرده و در حوزه‌های مختلف از او نظر بخواهند. اگر هر کدام از ما برحسب علاقه، توان و تخصص سالمندمان، جایگاهش را به او تقدیم کنیم و با رفتارمان به او نشان دهیم که هرگز از نظر ما به فردی سربار و غیر موثر تبدیل نشده است، بسیاری از مسایل و مشکلات‌مان حل خواهد شد.
اکثر سالمندان توانمندی‌‌های خاصی دارند. اگر به آنها این فرصت و موقعیت را بدهیم که توانایی خود را به نوجوانان و کودکان محله یا فامیل بیاموزند، احساس مفید بودن آنها را افزایش داده‌ایم. یا اگر مثلا می‌‌توانند به کودک ما دیکته بگویند یا در حساب ساده به آنها کمک کنند خوب است که از آنها کمک بگیریم.

کدام فرزندان؟

آیا فرزندی که از والدین خود محبت دریافت نکرده، می‌‌تواند در سالمندی به آنها رسیدگی و محبت کند ؟ خوب یا بد، تحقیقات نشان داده‌اند که  شیوه رفتار با والدین در سن پیری و ارتباط فرزندان با آنها تا حد زیادی به شرایط خانوادگی سال‌‌های قبل و حتی تا دوران کودکی برمی‌گردد. در مواردی که فرزندان همیشه از محبت پدر و مادر برخوردار بوده‌اند و احساس خلا عاطفی نمی‌کنند، خود را مدیون آنها دانسته و با مهربانی و احساس قدرشناسی سعی می‌‌کنند تا هر کاری که از دست‌شان بر می‌‌آید، برای آنها انجام دهند.
اما در خانواده‌‌هایی که فرزندان همیشه از بدرفتاری‌‌های جسمی و روحی رنج برده‌اند و در جو خانه فقط تنبیه، سرزنش، ناراحتی و بی‌توجهی حاکم بوده است، وابستگی عاطفی چندان قوی با والدین ندارند و یا اینکه خیلی کم به آنها ابراز محبت می‌‌کنند.
به عبارت بهتر، آنها نمی‌توانند عشق و علاقه‌ای را که دریافت نکرده‌اند، تقدیم کنند و در واقع قادر به انجام آن نیستند، چون هیچ‌وقت، چیزی در این زمینه یاد نگرفته‌اند. این گروه از فرزندان، از طرف دیگر از نوعی فشار اجتماعی شدید نیز رنج می‌‌برند که باید والدین را دوست داشت و به کارهای آنها رسیدگی کرد، صرف نظر از اینکه نوع رفتار آنها چگونه بوده است. این فشار اجتماعی یک نوع احساس گناه را در آنها به وجود می‌‌آورد و این حس را منتقل می‌‌کند که: حالا که آنها پیر شده‌اند و گذشته‌‌ها گذشته، تو می‌‌توانی ناراحتی‌‌ها را فراموش کنی و آنها را ببخشی و از آنها مراقبت کنی. اما متاسفانه چنین فرزندانی قادر به این کار نیستند. ایکاش ما از جوانی بتوانیم با محبت به اطرافیان و خصوصا فرزندانمان و ایجاد حس احترام به بزرگترها، شرایط بهتری را برای سالخوردگی خود آماده کنیم.

مشاوره

اگر سالمند مورد نظر شما، حتی بعد از این که شیوه کلامی و رفتاری شما تغییر کرد باز هم افسرده باقی ماند لازم است او را نزد مشاور ببرید. شاید حرف‌‌هایی هست که او نتواند به شما بگوید و یا کمکی لازم دارد که انجام آن از عهده متخصص برآید نه شما. بنابراین بستری فراهم کنید که بتواند با یک متخصص صحبت کند و مسائل‌اش را حل کند.
به هر حال افسردگی برای سالمند، خطرات و مسائل خود را در پی خواهد داشت.

زندگی والدین سالخورده با فرزندان

هرگز اجازه ندهید که والدین سالخورده‌تان به خانه سالمندان بروند بلکه آنها را در کنار خود نگهداری کنید.
من این توصیه را نه تنها به عنوان یک روانشناس به اطرافیان خود  می‌‌کنم. بلکه واقعا معتقدم هر قدر هم که زندگی ما سخت باشد باز هم می‌‌توانیم از والدین‌مان مراقبت و نگهداری کنیم. حتی توصیه‌ام به فرزندانی که از والدین خود محبتی هم ندیده‌اند همین است. اما در چنین وضعیتی به والدین سالمند هم توصیه می‌‌کنم توقع خود را از فرزند پایین بیاورند و او را محدود و آشفته نکنند تا بتوانند درکنار هم زندگی کنند. من می‌‌دانم که بسیاری از سالمندان در فرزندان خود ایجاد احساس گناه می‌‌کنند و آنها را با نیش و کنایه یا توقعات بیش از حد می‌‌آزارند. اما گفتگو می‌‌تواند در این موارد کمک کننده باشد. فرزندان باید شرایط خودو همسر و فرزندان خود را برای والدین توضیح دهند و از آنها بخواهند که تا حدی که میسر است خود را با شرایط منزل آنها تطبیق دهند. همسر و فرزندان هم لازم است همین کار را انجام بدهند و خود را با سالمندی که به منزل آنها می‌‌آید تا حد امکان هماهنگ کنند. اگر این کار صادقانه انجام بشود مطمئنا می‌‌تواند محصولات خوبی هم بدهد. یعنی به مرور علاقه فی‌مابین افزایش یابد و محبت و کمک متقابل به هم نیز بیشتر بشود.

سخن آخر

سخن آخر این که پیر شدن و کهنسالی اصلا چیز بد و منفوری نیست. بلکه مرحله خاصی از زندگی است که باید به خوبی تجربه و از آن گذر شود. افراد سالمند مانند یک صندوقچه پر از جواهر هستند. این جواهرات همان تجربه‌‌ها و داشته‌‌های معنوی و فهم و شناخت آنها از زندگی است. اگر قفل این صندوقچه با محبت باز شود جواهرات موجود در آن می‌‌تواند سخاوتمندانه در اختیار اطرافیان قرار گیرد اما اگر به صندوقچه آسیبی وارد بیاید شاید هرگز جواهرات آن هم رو نشود و مورد استفاده قرار نگیرد. ما به عنوان افراد میانسال یا جوان باید از همین حالا خود را برای دوران کهنسالی آماده کنیم و بدانیم می‌‌خواهیم  چه جواهری را به اطرافیان خود هدیه دهیم. سالمندان هم لازم است جواهر‌‌های خود را ( نه تنها بیماری‌‌ها و ناکامی‌‌ها و نارضایتی‌‌ها و… ) را برای اطرافیان آماده کنند تا زندگی سالم‌تر و شاد‌تری را در کنار خانواده خود داشته باشند.

بایدها و نبایدهای رفتار صحیح با والدین سالمند

شیوه رفتار با والدین در سن پیری و ارتباط فرزندان با آنها تا حد زیادی به شرایط خانوادگی سال های قبل و حتی تا دوران کودکی برمی گردد. در مواردی که فرزندان همیشه از محبت پدر و مادر برخوردار بوده اند و احساس خلا عاطفی نمی کنند، خود را مدیون آنها دانسته و با مهربانی و احساس قدرشناسی سعی می کنند تا هر کاری که از دستشان بر می آید، برای آنها انجام دهند.

اما در خانواده هایی که فرزندان همیشه از بدرفتاری های جسمی و روحی رنج برده اند و در جو خانه فقط تنبیه، سرزنش، ناراحتی و بی توجهی حاکم بوده است، وابستگی عاطفی چندان قوی با والدین ندارند و یا اینکه خیلی کم به آنها ابراز محبت می کنند.

 به عبارت بهتر، آنها نمی توانند عشق و علاقه ای را که دریافت نکرده اند، تقدیم کنند و در واقع قادر به انجام آن نیستند، چون هیچ وقت، چیزی در این زمینه یاد نگرفته اند. این گروه از فرزندان از طرف دیگر از نوعی فشار اجتماعی شدید نیز رنج می برند که باید والدین را دوست داشت و به کارهای آنهارسیدگی کرد، صرف نظر از اینکه نوع رفتار آنها چگونه بوده است. این فشار اجتماعی یک نوع احساس گناه را در آنها به وجود می آورد و این حس را منتقل می کند که : حالا که آنها پیر شده اند و گذشته ها گذشته، تو می توانی ناراحتی ها را فراموش کنی و آنها را ببخشی، به هر حال آنها پدر و مادرت هستند و به تو امید دارند. گاه چنین فرزندانی که حالا خود به سن میانسالی رسیده اند، اظهار می کنند که ممکن است شما فکر کنید که من پسر بد یا دختر بدی هستم، اما..."

نکاتی برای زوجین پس از افشای خیانت زناشویی

یک روانشناس گفت: بهبود وضعیت روحی - روانی همسر آسیب دیده پس از عهدشکنی، با ادامه زندگی نرمال و طبیعی، گویی که هیچ اتفاقی نیفتاده و انگار نه انگار خیانت و عهد شکنی سیستم خانواده را به هم ریخته است، میسر نخواهد شد.

به گزارش ایسنا، علی نقی قاسمیان‌نژاد با بیان اینکه خیانت زناشویی یا عهدشکنی همسر را می‌توان یکی از پیچیده‌ترین و آسیب‌زاترین مشکلات عاطفی بین زوجین دانست، اظهار کرد: عوامل بسیاری در بروز این رفتار دخیل هستند و نگاه تک عاملی به آن، ساده انگاری است.

وی افزود: این مشکل، پیچیده‌تر از آن است که بتوان با بررسی سطحی و بدون در نظر گرفتن همه جوانب امور آن را تبیین یا در نهایت حل کرد و بعد از فاش شدن خیانت، زوجین ممکن است دست به اقدامات و فعالیت‌های نادرست و اشتباهی بزنند.

این روانشناس با اشاره به اینکه بدون شک طرفین خیانت زناشویی از این رابطه لذت برده یا می‌برند و برخی نیازهای خویش را از این طریق ارضا می‌کنند،‌ تصریح کرد: به همین دلیل، صرف اینکه یکی از طرفین تصمیم جدی برای قطع رابطه بگیرد، دلیل بر این نیست که طرف دیگر نیز به این تصمیم احترام بگذارد.

اطلاعات کامل درباره خیانت در زناشویی

خیانت زناشویی را می توان به سادگی نقض پیمان یا مفاد پیمان زناشویی دانست. این نقض کردن می تواند عمدی یا غیرعمدی باشد. فرد ممکن است با دانستن و آگاهی از ضروریات حقوقی و عرفی ازدواج یا بدون علم به آنها خیانت کند

اما خیانت می تواند مستقیم و با انجام عملی که معنای آن خیانت است یا به واسطه عملی که در ادامه به خیانت منجر می شود، خیانت تلقی شود؛ مثلا داشتن رابطه جنسی با فردی غیر از همسر بدون اجازه وی یا قانون. اما در معنای وسیع، خیانت شامل هر نوع نقض در پیمان های زناشویی است. این پیمان به صورت ضمنی شامل پیمانی برای تشریک مساعی در زمینه جنسی، عاطفی، اقتصادی، اجتماعی، امنیتی، روانی و حتی فرهنگی است، بنابراین هرگونه کوتاهی عامدانه یا سهوی در انجام این وظایف می تواند خیانت تلقی شود. مثلا حتی فکر کردن به شخص دیگری جز همسر، صحبت کردن هر روزه با او، پیامک زدن مداوم به او یا برقراری رابطه دوستانه مستمر از طریق چت کردن با او هم می تواند خیانت به همسر محسوب شود. حتی اگر فردی در ذهن خودش عاشق فرد دیگری جز همسرش باشد و آن شخص سوم هم از این عشق بی خبر باشد، باز هم نوعی خیانت در زندگی زناشویی رخ داده است ،کوتاهی مرد در تامین معاش فرزندان بدون عذر موجه یا بی توجهی به علایق و عواطف همسرهم نوعی خیانت است، بنابراین مفهوم خیانت در ازدواج را نباید تنها به داشتن رابطه زناشویی خارج از چارچوب خانواده محدود کرد اما در معنای کاملا بسته و خاص، خیانت به معنی نادیده گرفتن پیمان برقراری رابطه زناشویی با یک نفر است، مگر با اجازه زن اول یا قانون. بهتر است ابتدا عوامل این کار را به عوامل ذهنی و عوامل عینی تقسیم کنیم. عوامل ذهنی از جنس نگرش ها و اعتقادها هستند و عوامل عینی از جنس ساختارها. طبقه بندی لازم دیگر، توجه به تفاوت عوامل کلان و عوامل خرد است. عوامل کلان عواملی هستند که در کلیت جامعه تولید می شوند و از بیرون بر فرد و جامعه اثر می گذارند و دست هیچ فردی در آن به تنهایی دخیل نیست اما عوامل خرد، عواملی هستند در سطح افراد و وضع نگرشی یا واقعی زندگی فرد، به وجود آورنده آن است.

 

خطرناک‌ترین آسیب اجتماعی

اعتیاد مسمومیت مزمن یا ادواری مخرب برای فرد و جامعه است که به واسطه استعمال مکرر یک داروی طبیعی مثل تریاک یا مصنوعی ایجاد می‌شود و مشخصات آن عبارتند از؛ احساس خوشی و تعادل کاذب پس از استعمال، حالت احتیاج شدید و غیرقابل مقاومت برای به دست آوردن مجدد، تمایل به ازدیاد مقدار استعمال به علت تحمل سلول‌های بدن به مقادیر معمولی و سرانجام وابستگی به اثرات روانی و بدنی؛ زیرا نرسیدن دارو موجب بروز سندرم محرومیت می‌شود.

در بروز پدیده اعتیاد در سطح فردی و اجتماعی عوامل مختلفی وجود دارند و اهم عوامل پدیدآورنده آن عبارتند از؛ احساس پوچی و بی‌هویتی، مشکلات روانی در هنگام بروز مشکلات غیرقابل تحمل، مشکلات خانوادگی، کمبود محبت درخانواده، استقلال‌طلبی فرزندان، شخصیت‌ندادن به جوانان و برچسب‌زدن به آنان، کنجکاوی، لذت‌طلبی، عدم آگاهی از ضررهای موادمخدر، بی‌توجهی به اوقات فراغت، قابل دسترس‌بودن موادمخدر، بیکاری و فقر، ضعف در هویت دینی و بی‌توجهی به تعالیم دینی.

بیشتر آسیب‌های اجتماعی در جامعه ایران و نیز بیشتر جرایم زندانیان، به نوعی به موادمخدر و اعتیاد ارتباط دارند. بنابراین اعتیاد به موادمخدر یک معضل اجتماعی برای کشور محسوب می‌شود.

بالابودن آمار افراد معتاد و توزیع‌کنندگان مواد، نشان‌دهنده آن است که این معضل اجتماعی، خطرناک‌تر از هر بلای طبیعی و هر نوع بیماری مسری، جامعه ما را تهدید می‌کند.

اعتیاد در دوران معاصر نیز یکی از معضلات پیچیده اجتماعی کشور ماست که نیاز به برنامه بومی دارد؛ زیرا بدون دانش متناسب با ریشه فرهنگی جامعه، نمی‌توان با این معضل مبارزه کرد. مراجعه به تعالیم و آموزه‌های دینی مختلف اعتقادی، اخلاقی و احکام عبادی، یکی از راه‌های موثر در پیشگیری از اعتیاد است.

علاوه بر این، فضای روانشناختی اماکن مقدس نیز در آرامش روانی مخصوصا، آرامش‌بخشی به افراد مضطرب موثر است. در دیدگاه امام علی علیه‌السلام کسی که هیچ‌گونه تعهدی در برابر جامعه خود ندارد و هیچ‌گونه حرکتی در جهت از بین‌بردن انحرافات اجتماعی انجام نمی‌دهد، مرده متحرکی بیش نیست و از نظر حیات اجتماعی مرده محسوب می‌شود.

«گروهی که منکر را نه با دست و نه زبان و نه با قلب انکار نمی‌کنند، مرده‌هایی در میان زندگان هستند.» (نهج‌البلاغه، حکمت ٣٧٤).

با توجه به فراگیری اعتیاد در جامعه و رواج آن بین زنان و جوانان، فرهنگ‌سازی و طراحی برنامه جامع پیشگیری از اعتیاد در سطح گسترده از طریق آموزش‌های کارآمد و موثر مانند آموزش‌های فرزندپروری، مهارت‌های زندگی و غنی‌سازی اوقات فراغت جوانان بشدت احساس می‌شود تا شاهد کنترل روند رو به افزایش اعتیاد باشیم.

تاثیر خودارضایی بر زندگی زناشویی

مجموعه رفتاری که بر اثر پردازش ذهنی ازیک رابطه جنسی انجام شده و به یک ارگاسم مجازی منتهی می شود را خودارضایی می گویند.

تفاوت خودارضایی با رابطه جنسی:

بسیاری از محققین و افراد صاحب نظر در این باره مقالاتی را ارائه کرده اند نقطه مشترکی که در این مقاله ها به دست آمد، این بود که رابطه جنسی یک نیاز طبیعی می باشد اما آیا خودارضایی می تواند جایگزین رابطه جنسی شود. انجام عمل خودارضایی در هر شرایطی امکان پذیر است چون در ذهن ما شخص خاصی جهت رابطه پردازش شده و ما با انجام اعمالی خاص باعث ارضاء شدن خود می شویم، هم دررابطه جنسی و هم در خود ارضایی عمل ارگاسم صورت می‌گیرد هر دوی آنها می‌تواند لذت بخش باشد اما تاثیر کدامیک بر روی ما بیشتر است؟

آثار منفی جسمی روحی و جنسی اعتیاد به خودارضایی و تاثرات آن بر رابطه جنسی و زندگی زناشویی:

افرادی که زود تحریک می شوند و برای ارضای خود به سوی خود ارضایی می‌روند بدانند که خودارضایی تحریک پذیری را به میزان زیادی افزایش می دهد از این رو تنها با این کار عطش خود را زیادتر کرده اند. فردی که به خودارضایی اعتیاد دارد مطمئنا در زندگی زناشویی خود در رابطه جنسی با همسرش دچار مشکل جدی خواهد شد. این فرد از رابطه جنسی حقیقی به ارگاسم نخواهد رسید پس نخواهد توانست خود و همسرش را ارضاء کند و از رابطه جنسی حقیقی لذت ببرد. این گونه افراد معمولا انسان‌های سردی خواهند شد. از تأثیرات روحی اعتیاد به خودارضایی می‌توان بی حوصلگی، عدم تمرکز، لاغری، ناتوانی جسمی، سردردهای میگرنی را نام برد. اعتیاد به خودارضایی آسیب های زیادی از نظری جنسی به فرد وارد می‌سازد در خانم‌ها می‌تواند باعث شود تا عمل لقاح و تخمک ریزی به درستی انجام نگیرد و یا هرگز صاحب فرزند نشوند و یا این که فرزند آنها ناقص به دنیا خواهد آمد.

مطمئن باشید علائم منفی خودارضایی از سنین جوانی آغاز می‌شود. پرخاشگری یکی از عوامل اعتیاد به خودارضایی می‌باشد.

کسانی که مبتلا به استمنا (خود ارضایی) هستند، بعدها مبتلا به بیماری زود انزالی می شوند که این بیماری تأثیر بسیار منفی بر روابط زناشویی دارد و در بسیاری از موارد منجر به طلاق می‌گردد زیرا این افراد نمی‌توانند همسر خود را به اوج لذت جماع (ارگاسم) برسانند و این مسئله موجب سرخوردگی شدید زن می‌شود. پس لذت تمایلات واقعی جنسی را از خود و همسر خود نگیرید.

مهمترین عوارض خودارضایی (استمنا):

🔸در دین مبین اسلام این کار حرام است و از گناهان کبیره به شمار می‌رود.

🔸خودارضایی حالت خواب آلودگی به همراه دارد.

🔸خودارضایی باعث بهم ریختگی وضعیت فکری و هوشیاری انسان می‌شود.

🔸خودارضایی بینایی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد در مردان خارج شدن بیش از حد اسپرم باعث می‌شود تا در عمل لقاح قدرت بارگذاری اسپرم آنها کاهش یافته و از این رو نتوانند صاحب فرزند شود.

🔸پوکی استخوان در دوران میان سالی برای خانم‌ها و آقایانی که در دوران نوجوانی و جوانی اعتیاد به خودارضایی داشته اند امری بعید نمی‌باشد.

🔸خودارضایی بر غدد هیپوتالاموس مغز آسیب جدی به همراه دارد.

🔸اعتیاد به خودارضایی آسیب‌های زیادی به همراه دارد آیا ارزش آن را دارد برای لحظاتی لذت خود را از لذت حقیق یک رابطه جنسی محروم کنیم و به بدن خود آسیب وارد سازیم.

دکتر رابرت شروکلر یکی از محقیقن بزرگ و اساتید دانشگاه برلین در تازه ترین تحقیقات خود در مورد خودارضایی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۶ رسما اعلام کرد اگر فردی قصد خودکشی دارد، اعتیاد خودارضایی می‌تواند در درازمدت باعث کاهش رشد تک تک سلول‌های بنیادی در انسان شود مسلما می‌دانیم اعتیاد به خودارضایی عاملی نیست که باعث مرگ انسان شود اما آسیب های زیادی به همراه دارد.

چگونه می توان این عادت را ترک کرد؟

روشی ساده و عملی

دوستان عزیز شما به عنوان فردی که قصد ترک خودارضایی را دارید باید راه‌های زیر را به دقت انجام دهید همه با هم یعنی از یک گزینه نباید فاکتور بگیرید.

اولین قدم: از محیطی که در آن زمینه انجام عمل خودارضایی را دارید دوری کنید مثلا معمولا این کار در تنهایی صورت می‌گیرد حتی زمانی که تحریک هم نشده‌اید، سعی نکنید زیاد تنها بمانید.

دومین قدم: زمانی که بیکار هستید یا زمانی که فکر های تحریک کننده به سراغ شما می‌آیند، سعی کنید برای خود یک سرگرمی پیدا کنید و خود را مشغول سازید.

سومین قدم: اگر در هارد سیستم خود یا روی سی دی عکس یا فیلم‌های غیر اخلاقی دارید، همه آنها را نابود کنید.

چهارمین قدم: حتی اگر شرایط بالا را هم رعایت کنید امکان دارد باز هم مرتکب خودارضایی شوید و چون به این عمل اعتیاد داشته‌اید باید استقامت کنید و عواقب جبران ناپذیر آن را همیشه به یاد داشته باشید. 

دلبستگی کوتاه، وابستگی طولانی!

معمولا افرادی که اقدام به برقراری چنین رابطه هایی می کنند، با این استدلال که «ما نمی خواهیم ازدواج کنیم ،» انتخاب ها و رفتارهایی را که باید از خود نشان دهند، بروز نمی دهند و بدون آشنایی کافی و درنظر نگرفتن معیارهای درست، اقدام به برقراری این رابطه می کنند و حاضر به پذیرش مسئولیت های یک رابطه نیستند. چنین دوستی هایی به دلیل ضربه هایی که طرفین رابطه متحمل می شوند، توصیه نمی شود.

 

بخشی از این ضربه ها مربوط به وابستگی های عاطفی می شود. به عبارت بهتر، شما تصور کنید دختر و پسری تصمیم می گیرند که رابطه ای با هم برقرار کنند، منتها چون قصد ازدواج ندارند، ملاک هایی را که برای ازدواج در ذهن خود ساخته اند نادیده می گیرند، با این توجیه که قرار نیست این رابطه به ازدواج منجر شود. بنابراین با کسانی دوست می شوند که کیفیت اخلاقی و رفتاری پایین تری دارند.

 

از طرفی این رابطه آغاز می شود و بعد از مدتی این دوستی دو حالت پیدا می کند؛ یا رابطه به خاطر مشکلاتی که به وجود می آید قطع می شود و در این میان، طرفین ضربه های روحی- عاطفی زیادی خواهند خورد و یا این رابطه مدتی ادامه پیدا می کند تا وابستگی عاطفی شدیدی به وجود می آید و تصمیم می گیرند ازدواج کنند؛ غافل از اینکه این آدم مناسب ازدواج نیست و معیارهای یک ازدواج موفق در این رابطه وجود ندارد.

 

لطفا این برنامه ها را همین الان از روی گوشی موبایلتان حذف کنید

در دنیای امروز که فناوری‌های دیجیتال افراد را احاطه کرده‌اند، انسان زندگی به شیوه طبیعی و عادی را فراموش کرده، اما برای حفظ سلامت و ارتقای زندگی لازم است زمان هایی را به خود اختصاص دهد.

کارشناسان دریافتند افرادی که از فناوری های جدید و گوشی های هوشمند استفاده می کنند، بازه زمانی زیادی از وقت خود را صرف این وسایل می کنند و حتی حین راه رفتن، استحمام، رانندگی و غذا خوردن نیز دست از کار کردن با این وسایل بر نمی‌دارند.

 

کارشناسان هشدار می دهند با وجود مزایای غیر قابل انکار این وسایل در بهبود زندگی فرد و کمک به آسان شدن کارها اما استفاده بیش از حد از آنها باعث بروز مشکلات جدید در دنیای امروز شده است.

 

وابستگی بیش از حد به این وسایل اعتیادآور باعث شده تا افراد فرصتی برای آشنایی و برقراری ارتباط با یکدیگر پیدا نکنند. افراد هنگام راه رفتن یا حتی نشستن در صندلی خودرو به جای تماشای مناظر اطراف و صحبت با اطرافیان تنها به صفحه گوشی یا تلفن همراه خود خیره می‌شوند و دیدن بسیاری از زیبایی های دنیا را از دست می دهند.