همانندسازی نوجوانان با الگوهای غیررسمی در جامعه و شکاف بین نوجوان، والدین و معلمان در بروز رفتارهای خشن موثر است. دکتر داود کردستانی با بیان اینکه نوجوانی دورهای از زندگی و حدفاصل میان کودکی و بزرگسالی است، اظهار کرد: حدود و طول مدت نوجوانی مشخص نیست، در افراد و جوامع گوناگون با هم متفاوت و این دوره بین سنین ۱۲ تا ۱۸ سالگی است. وی با بیان اینکه نوجوانی دوره انتقالی مهمی بوده و شور و هیجان فراوانی احساس میکند، اضافه کرد: در این دوره نوجوان بین خواستههای متضاد قرار دارد؛ حالات شادمانی و خندهرویی ناگهان به افسردگی و پریشانی، احساس غرور به احساس شرمندگی تبدیل میشود و با وجود داشتن دوستان متعدد ممکن است گاهی اوقات تنهایی شدیدی را احساس کنند. این دکترای روانشناسی با اشاره به اینکه والدین میتوانند این شور و هیجان را تقویت کنند تا نوجوان با اراده و پشتکار به رشد و پیشرفت خود ادامه دهد، بیان کرد: لازم است والدین از نوجوان حمایت و او را راهنمایی و کمک کنند، نیازهای او را برآورده و با او صحبت کرده تا اضطراب و تنش ناشی از بلوغ را کاهش و آرامش و امنیت بدهند تا نوجوان به شکل موفقی این دوره را پشت سر بگذارد.
آزار و اذیت جنسی در محل کار موضوع جدیدی نیست، اما با بلند شدن صدای زنان مشهور هالیوود و اتهامات سنگین علیه افرادی مانند “هاروی واینستین”، “کوین اسپیسی” و “لوئیس سی. کی”، شاهد موج جدیدی از توجه به این مسئله هستیم. از تجارب آنها آموختیم که آزار جنسی میتواند قربانیان خود را ویران کند و علاوه بر عواقب روحی روانی، اثرات فیزیکی هم دارد. علائم آسیبهای عاطفی و جسمی اغلب تا سالهای متمادی در قربانیان آزار و اذیت جنسی دیده میشود. آزار و اذیت جنسی در محل کار موضوع جدیدی نیست، اما با بلند شدن صدای زنان مشهور هالیوود و اتهامات سنگین علیه افرادی مانند “هاروی واینستین”، “کوین اسپیسی” و “لوئیس سی. کی”، شاهد موج جدیدی از توجه به این مسئله هستیم. از تجارب آنها آموختیم که آزار جنسی میتواند قربانیان خود را ویران کند و علاوه بر عواقب روحی روانی، اثرات فیزیکی هم دارد.
یک متخصص مغز و اعصاب با اشاره به تاثیر ۳۰ درصدی استرس در بروز بیماری ام اس گفت: گزگز، مورمور شدن، سرگیجه و عدم تعادل، تاری دید و اختلال در سیستم حسی، حرکتی از علائم ابتلا به بیماری ام اس است. دکتر بتول دادخواه، درباره بیماری ام اس اظهار کرد: ام اس بیماری است که در سن ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز مییابد و این مشکل در زنان شایعتر از مردان است همچنین نشانه ابتلا به این بیماری اختلال در سیستم حسی، حرکتی و تعادل است. وی با بیان اینکه علائم ثابت ام اس باید حداقل ۲۴ ساعت وجود داشته باشد، افزود: تاری دید ازجمله دیگر نشانههای ام اس است که به طور تدریجی در ۱ الی ۲ هفته افزایش پیدا میکند. این متخصص مغز و اعصاب خاطرنشان کرد: در برخی از موارد علائم ام اس همچون گزگز، مورمور شدن، سرگیجه و عدم تعادل در دیگر بیماریها مثل کمکاری تیروئید، بیماریهای متابولیکی، کمبود مواد معدنی و ویتامین B 12، عفونت و ایدز نیز دیده میشود بنابراین این افراد باید حتما تحت آزمایش و بررسی پزشک قرار گیرند. دادخواه با اشاره به اینکه تشخیص ام اس به وسیله ام آر آی مغز، نخاع و گردن انجام میشود، عنوان کرد: در بیماری ام اس در تصویر ام آر آی پلاکتهایی دیده میشود که ضایعات مدون و بیضی شکلی به صورت نقاط سفید نشان میدهد همچنین ضعف هر دو پا در این افراد نیز گاهی وجود دارد. وی بیان کرد: هنوز علت دقیق ام اس مشخص نشده است اما چندین عامل همچون وراثت، ژنتیک، عوامل محیطی، برخی از ویروسها، اضطراب، افسردگی و استرس در بروز این بیماری تاثیرگذار است. همچنین بر اساس تحقیقات انجام گرفته مشخص شده استرس در بروز بیماری ام اس تاثیر ۳۰ درصدی دارد. این متخصص مغز و اعصاب در خصوص درمان ام اس گفت: متاسفانه برای این بیماری درمان دقیق و قطعی وجود ندارد اما مصرف داروها در افرادی که مبتلا به نوع ام اس عود کننده هستند تا حدودی از پیشروی این بیماری جلوگیری میکند.
مطالعات جدید نشان میدهد اضطراب اجتماعی و استرس یک عامل تاثیرگذار بر خلق و خو و بروز افسردگی است هر چیزی که احساس با ارزشبودن را در فرد تهدید کند، نوعی اضطراب اجتماعی است. محققان مدرسه پزشک Icahn در نیویورک، برای بررسی تاثیر چنین فشارهایی بر خلق و خو، ۲۴ موش را به مدت ۱۰ روز و هر روز ۱۰ دقیقه در مقابل موشهای بزرگتر و به اصطلاح قلدر قرار دادند. ۱۰ موش توانستند بر این شرایط غلبه کنند و ۱۴ موش از نظر اجتماعی بسیار منزوی شدند. سپس محققان نمونه خون، بافت و DNA در موشهای بزرگتر، موشهای منزوی و موشهایی که توانسته بودند بر شرایط غلبه کنند را بررسی کردند و دریافتند استرس و اضطراب اجتماعی در سه مرحله خلق و خو را تغییر میدهد. در مرحله اول استرس التهاب را وارد جریان خون میکند. این فرآیند سبب میشود سدخونی مغز ضعیف شود و به مواد دیگر مانند مولکول های التهابی و سلولهای سفید خون اجازه دهد تا وارد مغز شوند. سد خونی به طور طبیعی از مغز محافظت می کند. ورود این مواد به مغز باعث میشود سیگنالدهی عصبی به بخشی از مغز که مسئول تهدید و پاداش است مختل شود. این مطالعه اولین بار است که تاثیر استرس و اضطراب اجتماعی بر خلق و خود را بررسی میکند و میتواند در درمان انواع اختلالات خلقی و افسردگی موثر باشد. نتایج این مطالعه در نشریه Nature Neuroscience منتشر شده است.
پاسخ دادن به سوالات جنسی کودکان یکی از وظایف و مسئولیتهای والدین است که متاسفانه اکثر آنها از صحبت در این رابطه با کودکان خود هراس دارند و یا شانه خاله میکنند. پاسخ دادن به سوالات جنسی کودکان یکی از وظایف و مسئولیتهای والدین است که متاسفانه اکثر آنها از صحبت در این رابطه با کودکان خود هراس دارند و یا شانه خاله میکنند. اغلب خانوادهها وقتی میخواهند به سوالات فرزند خود در رابطه با بلوغ و یا اینکه بچه چگونه به دنیا میآید پاسخ دهند احساس میکنند که زبانشان بند آمده است و یا ناشی و بی تجربه هستند. اما از موضوع نباید فرار کرد و سعی نکنید که موضوع را عوض کنید. والدین با جواب دادن به سوالات جنسی کودکان خود متناسب با سن او میتوانند به پرورش احساسات سالم جنسی کودک کمک کنند. کودکان در چه سنی نسبت به اعضای بدن خود کنجکاو میشوند؟ بچهها از اوایل دوران کودکی علاقمندند تا درباره بدنشان یاد بگیرند و بدانند. آنها متوجه تفاوت بین دختران و پسران میشوند و به صورت طبیعی کنجکاو هستند. خردسالان اغلب وقتی که برهنه هستند آلت تناسلی خود را لمس و دستکاری میکنند مثلا وقتی که در حمام و وان هستند و یا کهنه آنها را عوض میکنید. در این مرحله از رشد آنها شرم و حیایی ندارند. چنین رفتارهایی مانند فعالیتهای جنسی بزرگسالان نیستند و نشانههای طبیعی ای از کنجکاوی هستند. طبق آکادمی اطفال آمریکا این نوع رفتار نباید تنبیه و سرزنش شود. پس وفتی که کودک خردسال شما خودش را لمس میکند شما باید چکار کنید؟ هر خانوادهای براساس ارزشها و میزان راحتی از روش خودش استفاده میکند. اما این را به خاطر داشته باشید که واکنش شما به کنجکاوی فرزندتان این را به او خواهد فهماند که این کارها «قابل قبول» است و یا «شرم آور» است. خردسالانی که سررزنش میشوند و یا مجبور میشوند تا احساس بدی نسبت به این کنجکاوی خود داشته باشند ممکن است توجه خود بر بخشهای خصوصی بدنشان را افزایش دهند و یا احساس شرم کنند.
یک روانپزشک با اشاره به اینکه بهتر است کودکان با تصاویر دلخراش حوادثی همچون زلزله مواجه نشوند، گفت: در صورتی که والدین جنبه خوب حوادث همچون کمک کردن به حادثه دیدگان را به فرزندان خود آموزش دهند این امر سبب می شود تا آنها همدلی و کمک به همنوعان را فرا گیرند. دکتر مهدی قاسمی، اظهار کرد: در زمانی که بلایای طبیعی همچون زلزله به وقوع میپیوندد با ۲ گروه از کودکان مواجه هستیم که گروه اول شامل کودکانی بوده که در بطن حادثه وجود دارند و دچار آسیب شدهاند و پدر، مادر، مدرسه و خانه خود را را از دست دادهاند و نیازمند خدمات بهداشت روان هستند و گروه دوم کودکانی که در جریان اخبار این حادثه قرار می گیرند. وی با بیان اینکه خدمات بهداشت روان به کودکان آسیب دیده مانع از ابتلا آنها به بیماریهای روانی میشود، افزود: نهادهای حمایتی در کشور وظیفه ارائه پروتکلهای بهداشت روان را برعهده دارند و بر اساس مطالعات جهانی ارائه این خدمات در پیشگیری از اختلال های روانی تاثیر به سزایی دارد. این روانپزشک تاکید کرد: یکی از اختلالات شایعی که کودکان حادثه دیده زلزله را تهدید میکند اختلالال استرس پس از سانحه است که شیوع بالای در این نوع از حوادث پیدا میکند. قاسمی در خصوص کودکانی که در معرض حادثه نبوده اما از طریق رسانهها و اطرافیان از آن آگاه میشوند، گفت: اولین نکته در خصوص این کودکان واکنش والدین است و اگر اطرافیان کودک بسیار مضطرب شوند و دائم اخبار را دنبال کنیم اما در مورد آن توضیحی به کودکان داده نشود میتواند کودکان را دچار اضطرابی کند که تحمل آن از سن آنها بیشتر است. وی ادامه داد: بهتر است کودکان با تصاویر دلخراش حوادثی همچون زلزله مواجه نشوند چراکه اثرهای بدی میتواند برای آنها به خصوص در خانوادههایی که خودشان اضطراب زیادی دارند به کودکانشان نیز انتقال دهند. این روانپزشک اضافه کرد: در صورتی که والدین جنبه خوب حوادث همچون کمک کردن به حادثه دیدگان را به فرزندان خود آموزش دهند این امر سبب می شود تا آنها همدلی و کمک به همنوعان را فرا گیرند چرا که در اینجا سبب آموزش به کودک میشود بنابراین واکنش والدین در خصوص این امر موثر است اما همچنان نباید کودکان در معرض تصاویر دلخراش این حوادث قرار بگیرند و میتواند سبب آسیب به کودک شود. قاسمی با اشاره به نقش رسانه ها در انتشار حوادث دلخراش گفت: انتشار تصاویر در رسانهها میتواند سبب آسیب به کودک شود همچنین در زمانی که کودک شاهد این تصاویر دلخراش بود بهتر است کودک را تشویق کنیم تا در خصوص این حوادث و ترسهایش صحبت کند و حتما والدین برای آن توضیح دهند و بدترین کار پنهان کاری است در حالی که کودک از این مسئله آگاه شده میتواند آسیب های جبران ناپذیری را برای او به همراه داشته باشد.