۱۵ عبارت منفی که هرگز نباید به خودتان بگویید

برای رسیدن به موفقیت باید نگرش مثبتی نسبت به خودتان داشته باشید. شیوه‌ی نگاه کردن شما به خودتان می‌تواند عامل موفقیت یا شکست‌تان باشد. درنتیجه بسیار مهم است که ارزش زیادی برای خودتان قائل باشید و با خودتان با احترام رفتار کنید. همراه ما باشید، در این مقاله با ۱۵ عبارت منفی که هرگز نباید به خودتان بگویید، آشنا می‌شوید. همچنین برایتان توصیه‌هایی داریم که کمک‌تان می‌کنند نگرش مناسب و مثبتی نسبت به خود داشته باشید.

[yektanet.com]

حتما بخوانید:

    چطور برای پیشرفت بیشتر، ذهن خود را تغییر دهیم؟

    چگونه مثبت‌اندیشی را جایگزین بدبینی کنیم؟

    خودگویی مثبت و نقش آن در موفقیت و رشد فردی

۱. برای من دیگر خیلی دیر شده است، پس چرا خود را به زحمت بیندازم؟

هرگز برای تغییر دادن زندگی‌تان دیر نیست. حتی افرادی که بیشترین آسیب را دیده‌اند، می‌توانند از جا برخیزند و کنترل زندگی‌شان را در اختیار بگیرند. به سن‌تان مانند یک دارایی نگاه کنید. هرچه سن شما بیشتر باشد، تجربه‌تان بیشتر خواهد بود و هرچه تجربه‌تان بیشتر باشد، دانش بیشتری خواهید داشت.

۲. ای کاش این‌قدر بدشانس نبودم

موفقیت فردی - خوش‌شانسی

هرچه فرصت‌های بیشتری را دنبال کنید، شانس بهتری نیز خواهید داشت. اگر می‌خواهید به چیزی دست پیدا کنید، بروید و آن را کسب کنید. موفقیت در اثر پیگیری حاصل می‌شود نه شانس.

۳. آنها درباره‌ی من چه فکری خواهند کرد؟

برای داشتن سلامت روان این کارها را انجام دهید

یکی از شرایط لازم جهت دست یابی به سلامت روان، برخورداری از یک نظام ارزشی منسجم می باشد. تاکنون تعاریف متعددی از «سلامت روان» ارائه شده که همگی بر اهمیت تمامیت و یکپارچگی شخصیت تاکید ورزیده اند.

گلدشتاین، سلامت روانی را تعادل بین اعضا و محیط در رسیدن به خود شکوفایی می داند.چاهن نیز سلامت روانی را وضعیتی از بلوغ روان شناختی تعبیر می کند که عبارت است از حداکثر اثربخشی و رضایت به دست آمده از تقابل فردی و اجتماعی که شامل احساسات و بازخوردهای مثبت نسبت به خود و دیگران می شود.

در آستانه قرن بیست و یکم، انسان مضطرب، افسرده و بحران زده عصر حاضر، بیش از هر زمان دیگری خود را درگیر سؤال هایی اساسی می یابد. می توان بر این نکته تأکید کرد که ارزش ها ،اساس و بنیان یکپارچگی شخصیت سالمند.

در حقیقت، ارزش ها، سازمان دهنده های اصلی اعمال و رفتارهای شخصیت رشدیافته به شمار می روند و سلامت روان، بی تردید، محصول چنین شخصیتی است.

چگونه حافظه خود را تقویت کنیم؛ ۴ اصل مهم برای تقویت حافظه

آیا اغلب برای به خاطر سپردن مواردی که برای‌تان اهمیت دارند، با مشکل مواجه می‌شوید؟ آیا نام افراد را در حساس‌ترین لحظات فراموش می‌کنید؟ آیا تاکنون برای‌تان پیش آمده است که جواب سؤالی را بدانید، اما آن را به یاد نیاورید؟ موارد بالا مشکلات رایجی هستند و بسیاری از مردم آنها را تجربه کرده‌اند. راه‌حل تمام این مشکلات، تقویت حافظه است. همراه ما باشید، در این مطلب یاد می‌گیریم چگونه حافظه خود را تقویت کنیم و به جنگ فراموشی برویم.

[yektanet.com]

اهمیت حافظه، چیزی فراتر از به خاطر سپردن اطلاعات برای امتحانات یا مسابقات پرسش‌و‌پاسخ است. حافظه، مهارت مهمی است که می‌توانید آن را تقویت کنید. چه بخواهید آمارهای مهمی را در طول مذاکره رو کنید، چه بخواهید در حین سخنرانی داستانی نقل کنید و چه بخواهید با دانشی که از خط تولید محصولات مشتریان‌تان دارید، آنها را شگفت‌زده‌ کنید، درهرصورت به حافظه‌ای قوی نیاز دارید.

افرادی که حافظه‌ٔ خوبی دارند اغلب افرادی آگاه، باهوش، باصلاحیت و قابل‌ اطمینان‌اند. تکنیک‌های زیادی وجود دارند که برای بهبودِ تواناییِ به‌خاطر سپردن اطلاعات، می‌توانید از آنها استفاده کنید و در زمان و مکان مورد نیاز، اطلاعات‌تان را به‌خاطر بیاورید.

انواع هوش انسانی/ عوامل موثر بر IQ را بشناسید

الهام شیرازی فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، درباره عوامل موثر بر IQ گفت: چه بخواهیم و چه نخواهیم ژنتیک تنها عامل تاثیر گذار بر تعیین سطح IQ افراد است؛ البته برخی آسیب‌های فیزیکی، شیمیایی، کاهش سطح اکسیژن و همچنین ضربه مغزی ممکن است باعث از بین رفتن سلول‌های مغزی و کاهش آن شود اما به دنبال عاملی برای افزایش این شاخص نباشید. در واقع هر فرد با توجه به ژنتیکی که دارد با سطح معینی از IQ متولد می شود؛ اما در مواردی که IQ از حداقل تعیین شده پایین تر باشد، سعی می‌کنیم تا با پرورش توانمندی‌های بالقوه، آن‌ها را برای داشتن زندگی عادی و مستقل توانمندتر کنیم؛ در واقع به این صورت است که سعی می‌کنیم در بخش‌هایی که فرد استعداد دارد توانمندی‌هایش را پرورش دهیم که این به معنای افزایش سطح هوشی او نیست بلکه تنها از نظر مهارتی قوی‌تر می‌شود.

ویژگی های افراد "درون‌گرا" و "برون‌گرا" از نگاه یک روانشناس

دکتر گوهریسنا انزانی درباره علم روانشناسی "شخصیت" بیان کرد: صاحب‌نظران حوزه روانشناسی معتقدند که همه افراد دارای شخصیت هستند و اصطلاح بی‌شخصیت در این علم به کار گرفته نمی‌شود اما باتوجه به تعاریف روانشناسان، "شخصیت" الگویی از رفتار و روابط اجتماعی متقابل است که فرد براساس آن نسبت به دیگران واکنش نشان داده و در راستای آن با دیگران به تعامل می‌پردازد، به تعبیر دیگر شخصیت هر فرد الگوی کلی یا همسازی ساختمان بدنی، رفتار، علائق، استعدادها، گرایش و یا صفات اوست.

به گفته وی مطالعه و شناخت شخصیت از جنبه ارضای حس کنجکاوی و روابط متقابل اجتماعی افراد دارای اهمیت است چراکه آگاهی از ویژگی‌های افراد موجب شکل‌گیری وتعامل بهتر می‌شود تا از برخی مسائل رفتاری-اخلاقی پیشگیری شود. 

به گفته این روانشناس، عوامل ایجاد کننده شخصیت به دو دسته محیطی و وراثتی تقسیم می‌شوند؛ عوامل وراثتی موجب ایجاد ویژگی‌های جسمی و عوامل محیطی زمینه‌ساز رشد و توسعه جنبه‌های وراثتی و ایجاد کننده خصوصیات اکتسابی شخصیت است.

هوش هیجانی چیست و چگونه می‌توان آن را تقویت کرد؟

بر اساس مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۶ در مجله مدیریتی هاروارد به انتشار رسید، کسانی که هوش هیجانی بالاتری داشته باشند از توانایی‌های مدیریتی بهتری برخوردار هستند. در قسمتی از این مقاله آمده است: «ما در طی تحقیقات به این نتیجه رسیدیم افرادی که توانایی درک و مدیریت احساسات خود و دیگران را دارند، رهبران بهتری هستند. این افراد بهتر می‌توانند استرس را مدیریت کنند، از موانع عبور کرده و دیگران را برای یک هدف مشترک تشویق به همکاری کنند.»

 

تغییر و تحولاتِ زندگی هر انسان

«رودلف اشتاینر»، فیلسوف، ‌اندیشمند اجتماعی و روان شناس اتریشی با همراهی یک تیم متخصص و پس از تحقیقات عمیق، زندگی هر انسان را به مراحل هفت ساله‌ای تقسیم کرده است که هر مرحله، تغییر و تحولاتِ چشمگیرِ خودش را دارد و مهم است درباره آن، آگاهی داشته باشیم. آن چه در ادامه می‌خوانید نتایج بررسی‌های او است که می‌تواند نکات زیادی درباره گذشته و آینده‌ به ما بیاموزد.​

تولد تا ۷ سالگی؛ ناخودآگاه شکل می‌گیرد

اولین دوره تکامل، از تولد تا هفت سالگی است. در این دوره  مبنای سازوکار ذهن  شکل می‌گیرد. هرچند در همین دوران هم، ذهن دارای خلاقیت، هوشمندی و شخصیت است اما توسعه و  تطبیق نیافتن بدن با محیط و ابزارهای زندگی، آن را دچار محدودیت می‌کند. انگیزه  و رفتارهای کودک در این سنین را غرایزی مثل گرسنگی، درد و نیاز به محبت و حمایت شکل می‌دهد. بر این اساس، بسیاری از واکنش‌ها و رفتارهای ناخودآگاه فرد در این دوره و تحت تاثیر محیطی که در آن رشد می‌کند شکل می‌گیرد. به عنوان مثال بومیان قبیله‌ای وقتی یک سوسک چاق را می‌بینند خوشحال می‌شوند چون به چشم غذا به آن نگاه می‌کنند، اما فردی که در یک محیط شهری رشد کرده است با دیدن سوسک احساس چندش و ترس می‌کند. مهم است بدانیم این واکنش‌ها در مرحله کودکی در هر دوی این افراد شکل گرفته است. در این سنین غده تالاموس بزرگ‌تر است و مفاهیم اولیه  و درست و نادرست بودن را در ذهن ما ایجاد می‌کند. بعد از این دوران تالاموس کوچک و این مفاهیم به کدهای اخلاقی که ما با آن‌ها زندگی می‌کنیم تبدیل می‌شود. جدای از همه این‌ها در این مرحله از زندگی است که درک اساسی ما از وجود چیزی به عنوان «من» شکل می‌گیرد.

آیا ازدواج با وجود اختلال دوقطبی صحیح است؟

یکی از کاربران نوشته است: پسری 28 ساله و دچار اختلال دوقطبی هستم، حدود دو سال است که تحت نظر و در حال درمان هستم. بتازگی تصمیم گرفته ام که ازدواج کنم ولی پزشکم در صورتی ازدواج را به صلاحم می داند که حتما مشکلم را با طرف مقابل در میان بگذارم. ولی خودتان هم می دانید که هیچ دختری با این شرایط حاضر به ازدواج با من نمی شود. به نظر شما تکلیف من چیست؟

در چنین وضعیتی که شما از نوسان خلقی رنج می‌برید ازدواج چندان به مصلحتتان نیست. ازدواج یک تغییر است که نیاز به ثبات نسبی خلقی دو طرف دارد. لذا در این شرایط شاید ازدواج حتی به بدتر شدن شرایط شما نیز بیانجامد. البته می‌توانید در مورد این مسئله با پزشک دیگری که شرح‌حال شما را دقیق داشته باشد مشورت کنید و یا حتی نظر او را در مورد درمان و داروهای مصرفی بدانید؛ و در نظر داشته باشید که گاه درمان اختلال دوقطبی نیاز به زمان بیشتری دارد.

گاه اگر درمان با یک پزشک به نتیجه نمی‌رسد جستجوی پزشکی دیگر می‌تواند کمک‌کننده باشد. متأسفانه بسیاری از بیماران به علت توجیه نشدن یا اشکالات فرهنگی در خصوص مصرف دارو پس از بهبود اولیه با این تفکر که بیماری درمان شده و دیگر عود نمی‌کند، درمان نگهدارندِه را رها می‌کنند و نهایتاً دوباره عوارض اختلال دوقطبی گریبان گیرشان می‌گردد؛ اما با توجه به علائمی که مطرح کردید شاید بهتر باشد کمی صبور باشید.

دارودرمانی و رفتاردرمانی، درمان‌های اصلی در اختلال دوقطبی هستند. این‌که شما بدانید چه روش‌ها و سبک‌هایی در زندگی باید تغییر کند در موقعیت‌ها چطور باید رفتار کنید و ... همگی به ترمیم این بیماری کمک می‌کند.

به‌منظور خوب بودن لازم است که از نزدیک بااحساستان در ارتباط باشید. گاهی علائم افسردگی و شیدایی آن‌قدر آشکار است که اگر زودتر شناسایی می‌شد قابل‌پیشگیری می‌بود؛ بنابراین بهتر است تغییرات نامحسوس در خلق‌وخوی خود، الگوهای خواب، سطح انرژی و افکار را بشناسید. اگر سرعت عمل لازم را داشته باشید، وقتی نشانه‌ای کوچک از تغییرات خلقی را مشاهده کنید می‌توانید قبل از تبدیل‌شدن به حالت افسردگی و یا شیدایی کامل با آن مقابله نمایید.

10 علامت هشدار دهنده آلزایمر

بیماری آلزایمر شروع تدریجی و خاموش دارد، ممکن است مدت طولانی جلب توجه نکرده و به اشتباه تصور شود این تغییرات بخشی از روند طبیعی پیری است و این درحالیست که عدم توجه به علائم آلزایمر، تشخیص بیماری را به تعویق می‌اندازد.

اختلال حافظه؛ در حدی که در انجام فعالیت‌های روزانه مشکل ایجاد کند. افراد معمولی ممکن است یک قرار ملاقات، نام همکار و یا شماره تلفن دوستی را فراموش کنند و سپس بخاطر آورند. اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر اغلب مسائل (بویژه مسائلی را که اخیرا اتفاق افتاده) فراموش می‌کند و هرگز هم به خاطر نمی‌آورد.

رابطه استرس در میانسالی با کوچک شدن مغز

به گزارش دیلی‌میل، تحقیقات محققان دانشگاه "هاروارد" نشان می‌دهد که سطح بالای هورمون استرس در میانسالی می‌تواند علامت خطرناکی برای بروز "زوال عقل" باشد.

علاوه بر آن استرس موجب می‌شود مهارت‌های فکر کردن افراد میان‌سال هم بد شود.

در این تحقیق، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد ۲هزار و ۲۳۱ نفر با میانگین سنی ۴۹ سال را مورد بررسی قرار دادند و هیچ‌کدام از این افراد دچار زوال عقل نیز نبودند.

سرپرست این تحقیقات می‌گوید: تحقیقات ما نشان داد که استرس سبب کاهش حافظه و کوچک شدن مغز می‌شود. بنابراین مردم باید راه‌هایی را پیدا کنند که استرس را از خود دور کنند.

به عنوان مثال، خواب کافی، ورزش و تکنیک‌های آرام سازی روش‌هایی هستند که افراد می‌توانند روزانه آن‌ها را انجام دهند.

در ابتدای این مطالعه شرکت‌کنندگان آزمون‌های مرتبط با حافظه را انجام دادند سپس ۸ سال بعد، این آزمون‌ها تکرار شد.

در این تحقیق ۲۰۱۸ نفر نیز اسکن مغزی "ام‌آرآی"( MRI) انجام دادند تا حجم مغز آن‌ها اندازه‌گیری شود.

محققان پس از در نظر گرفتن سن،جنسیت،استعمال دخانیات و توده بدنی دریافتند، افرادی که میزان "کورتیزول" بالایی داشتند، در آزمون‌های حافظه عملکرد ضعیفی داشتند.

علاوه بر آن، این افراد حجم مغزی کوچک‌تری نیز داشتند. 

این در حالی است که محققان هیچ ارتباطی میان میزان پایین کورتیزول و اندازه مغز نیافتند. هورمون "کورتیزول" از غده فوق کلیه و در  پاسخ به استرس ترشح می‌شود.

علاوه بر این، این هورمون می‌تواند میزان التهاب را کاهش دهد و میزان قند و فشار خون را کنترل کند.

تنظیم سوخت و ساز و کمک به پاسخ‌های ایمنی بدن از دیگر وظایف این هورمون است.

میزان بالای کورتیزول می‌تواند به دلیل استرس زیاد ایجاد شود. بنابراین افراد میانسال باید میزان کورتیزول خون خود را نیز هرچندوقت یک‌ بار اندازه‌گیری کنند.

نتایج این تحقیق در مجله " Neurology" منتشر شد.

راهکاری فوق‌العاده و آسان برای خلاصی از افسردگی

کارشناسان در جدیدترین پژوهش‌های خود دریافتند رفتن به حمام آب گرم بهتر از شرکت در جلسه‌های روان درمانی می‌تواند سبب درمان افسردگی در افراد شود.

تحقیق‌ها نشان می‌دهند افرادی که به طور منظم به استحمام با آب گرم درطول هفته می‌پردازند بسیار کمتر از دیگران دچار اختلال‌های روانی، چون افسردگی می‌شوند.

فواید استحمام با آب گرم

آب گرم می‌تواند سبب تنظیم ساعت بیولوژیک بدن شود که اختلال در آن نقش قابل توجهی در ابتلا به بیماری‌های اعصاب و روان دارد.

چگونه از خودکشی دیگران جلوگیری کنیم

عوامل متعددی نظیر افسردگی و وضعیت اقتصادی سهم بسزایی در بروز خودکشی دارند، با این حال گفته می‌شود خودکشی از جمله آسیب‌های اجتماعی قابل پیشگیری است. اما پرسش این است که چطور از خودکشی افراد مستعدِ خودکشی پیشگیری کنیم؟ با ما همراه باشید تا با راهکارهای پیشگیری از خودکشی و علائم هشداردهنده‌ی خودکشی بیشتر آشنا شوید.

۱. فردی را که مستعد خودکشی است، جدی بگیرید

اغلب مردم فکر می‌کنند کسی که در مورد خودکشی حرف می‌زند، خودکشی نمی‌کند. مطالعات نشان داده است ۷۵ درصد افرادی که مرتکب خودکشیِ منجر به فوت می‌شوند، در چند هفته یا چند ماه پایانی عمرشان طوری رفتار می‌کنند که به دیگران بفهمانند به شدت ناامید هستند. بنابراین، هر فردی که احساسات خودکشی‌گرایانه از خود بروز می‌دهد، نیازمند توجه فوری است.

معمولا گفته می‌شود کسی که سعی می‌کند خودش را بکشد، حتما عقلش را باخته است. شاید بتوان گفت فقط ۱۰ درصد افراد مستعد خودکشی‌، روانپریش یا توهمی هستند و درک صحیحی از واقعیت ندارند، اما اغلب این افراد به افسردگی که یک بیماری روانی شناخته شده است، مبتلا هستند. بسیاری از این افراد افسرده علیرغم تمایلات خودکشی‌گرایانه قادرند امور روزانه‌ی خود را به طرز قابل قبولی مدیریت کنند. پس نمی‌توان گفت فردی که دارای علائم جنون نیست، در معرض خطر خودکشی قرار ندارد.

اغلب مردم وقتی باخبر می‌شوند که یکی از آشنایان‌شان به دلیل خودکشی فوت کرده است، ادعا می‌کنند مشکلی که فلانی به خاطرش دست به خودکشی زد، ارزش خودکشی نداشت. شاید فکر کنید که مثلا ورشکست شدن ازرش خودکشی ندارد، اما واقعیت این است که نمی‌توانید از دوست ورشکسته‌ی‌تان هم انتظار داشته باشید که اینطور فکر کند. این وخامت مشکلات نیست که اهمیت دارد، بلکه باید دید مشکلی که فرد گرفتارش شده با چه شدتی اذیتش می‌کند.

۱۳ دلیل خوب برای رها کردن شبکه‌های اجتماعی

وقتی دیگر نوتیفیکیشن‌ها حواس‌تان را پرت نمی‌کنند و نیازی نمی‌بینید مدام گوشی‌تان را چک کنید می‌توانید سطح کارآمدی‌تان را به اوج برسانید. مشکل شبکه‌های اجتماعی این است که مدام حواس ما را پرت می‌کنند و وقتی مکررا سراغ‌شان می‌رویم انگار چند کار را به طور همزمان انجام می‌دهیم و همین باعث می‌‌‌شود هر کاری که در حال انجامش هستیم بیشتر و بیشتر طول بکشد و با کیفیت کمتری انجامش دهیم.

تحقیقات نشان می‌دهد اگر میان کارکردن روی یک پروژه‌ مهم مدام روی فیسبوک یا هر شبکه‌ اجتماعی دیگری کلیک کنیم، زمان مفید کاری‌مان 40 درصد کاهش می‌یابد. این بهای گزافی است که بابت چند لایک‌ و کامنت‌ می‌پردازیم!

خلاقیت‌تان شکوفا می‌شود

اگر دیدید فکرتان بابت حل موضوعی کار نمی‌کند می‌تواند تقصیر را گردن شبکه‌های اجتماعی بیندازید! کلید خلاقیت این است که هر چند دقیقه یکبار به فکرتان استراحت بدهید، نه اینکه زمان استراحت‌تان را در شبکه‌های اجتماعی پرسه بزنید. پس با کنار زدن این حواس پرت کن‌ها، دست کم در تایم کاری‌تان، اجازه بدهید خلاقیت و خوش فکری‌تان جریان پیدا کند.

چند راهکار ساده برای کمک به کاهش انگیزه خودکشی

اگرچه وضعیت جهان امروز از هر نظر با قرن گذشته قابل مقایسه نیست، اما با یک بررسی ساده مشخص می‌شود که بشر نه تنها در برخی از جنبه‌های انسانی و اخلاقی پیشرفت نکرده، بلکه در مواردی مثل خشونت‌های اجتماعی، خودکشی و طلاق حرکتی رو به عقب را تجربه کرده است.

با توجه به بالارفتن آمار خودکشی در همه کشورهای جهان، ضرورت اهمیت ورود علم روانشناسی(Psychology) برای شناخت ریشه این بحران کاملا ضروری به نظر می‌رسد.

طبق آخرین مطالعات روانشناسان آمریکا می‌توان انگیزه خودکشی را با رعایت چند نکته ساده از ذهن فرد بی‌انگیزه نسبت به زندگی محو کرد و به نوعی اهمیت حیات و جانی که در اختیار دارد را به او گوشزد کرد.

 

چگونه با افکار خودکشی مقابله کنیم؟

برخی از افراد در دوره‌ای از زندگی‌شان اقدام به خودکشی می‌کنند. همچنین ممکن است فرد به خودکشی فکر کند که البته این نشانه ایراد تشخیصی و حماقت فرد نیست. در واقع خودکشی کردن و فکر به انجام آن تنها نشان می‌دهد فرد از توان کافی برای مقابله با ناراحتی و دردی که آن را تجربه کرده، برخوردار نیست.

در زمان وجود ناراحتی و مشکل فرد تصور می‌کند این غم هرگز تمام نمی‌شود اما این اشخاص باید بدانند که با کمک گرفتن از افراد متخصص می‌توان بر احساس خودکشی غلبه کرد. اقدام به خودکشی راه حل صحیحی برای مقابله با هیچ بحران و چالشی نیست که فرد با آن روبرو می‌شود. باید زمانی را در نظر گرفت تا شرایط تغییر کند.

به گزارش هلث لاین برای افرادی که ذهن آنها درگیر افکار خودکشی می‌شود می‌توان با رعایت چند نکته با این مشکل جدی مقابله کرد:

- اعمال محدودیت در دسترسی به روش‌های مرگبار خودکشی: وسایل و داروهای خطرناک را که می‌توانند در مواقع فکر کردن به خودکشی آسیب زننده باشند از محیط اطراف خود حذف کنید.

- مصرف دارو به میزان تجویز شده: باید آگاه بود که برخی از داروهای افسردگی خطر افکار خودکشی را بخصوص در اولین مصرف افزایش می‌دهد. همچنین نباید مصرف آن را به صورت خودسرانه قطع کرد یا میزان آن را تغییر داد.

- خودداری از مصرف مواد مخدر و الکل: برخی افراد هنگام روبرو شدن با چالش به مصرف مواد مخدر و الکل وسوسه می‌شوند در حالی که این مواد افکار خودکشی را تشدید می‌کند.

- حفظ امیدواری: مهم نیست وضعیتی که در آن قرار گرفته‌اید به چه میزان وخیم است. باید توجه داشت همیشه راهی برای مقابله با آن وجود دارد.

- کمک گرفتن از افراد متخصص: هیچ وقت تلاش نکنید به تنهایی افکار و احساس خودکشی را درمان کنید. کمک گرفتن از افراد متخصص به بیمار کمک می‌کند راحت‌تر با چالش‌های تاثیرگذار بر خودکشی کنار آید.

- توجه کردن به علائم هشدار: با پزشک خود در مورد عوامل موثر در بروز افکار خودکشی صحبت کنید. شناخت این عوامل کمک می‌کند تا علائم خطر را به موقع تشخیص دهید.

من سیاهم یاسفید؟

بعضی از ما بر اثر عادت یا یادگیری ، اتفاقات  و ادمها و شرایط و ادمها را به دو دسته خوب و بد تقسیم میکنیم.

در جریان زندگی به نظرمان "یا"همه چیز خوب و عالیه یا بسیار زشت و ناراحت کننده٠

به کسی شدیدا احترام می گذاریم بعد به یک بار از چشم ما می افتد.

عاشقانه کسی را دوست داریم و با یک اشتباه و یا بی مهری از او متنفر می شویم.

زندگی مشترک ،" یا" فوق العاده است یا در معرض طلاق و نابودی.

بچه هایمان "یا" کامل و بی و عیب و نقص اند یا ناخلف و مایه شرمساری.

رویدادهای بد زندگی مغز را سریع‌تر پیر می‌کند

🌐بنابر بررسی محققان دانشگاه کالیفرنیا، رویدادهای بد زندگی، مانند طلاق، داغدیدگی و مشکلات مالی، بخش‌های خاصی از مغز انسان را حداقل ۴ ماه سریع‌تر پیر می‌کند. این بخش‌ها مربوط به حافظه، توجه و تفکر هستند. آمار نشان می‌دهد، اضطراب "درونی" به سلول‌های بدن صدمه زده و سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند و همچنین موجب تغییرات ژن فرد مضطرب می‌شود.

🌐محققان معتقدند استرس‌های “درونی” ناشی از شرایط بد زندگی، به ویژه در دوران میانسالی، علاوه بر تخریب سلولی، موجب کاهش توان سیستم ایمنی بدن و تغییر ژن در فرد می‌شوند. در واقع استرس باعث کاهش ترشح هورمون‌های دوپامین و سروتونین در بدن شده، که این به نوبه خود منجر به تغییرات مخرب در بدن و پیر شدن سریع تر مغز می‌شود.

🌐البته هنوز کاملا مشخص نشده که آیا این صدمات سلولی و اینگونه مسن شدن مغز، فرد را در خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند زوال عقل یا اختلالات ذهنی قرار می دهد یا خیر و در این خصوص به تحقیقات بیشتری نیاز است.

🌐مغز انسان از ۲۵ سالگی به بعد شروع به پیر شدن می‌کند و تا زمانی که او به ۴۰ سالگی می‌رسد، هر دهه حدود ۵ درصد از وزن و حجم خود را از دست می‌دهد و مشکلات سخت زندگی، سلامت آن را در خطر قرار می‌دهد. بررسی‌های این محققان به افراد در درک شرایط مغز خود و حفظ سلامت آن، کمک بسیاری می‌کند.

شخصیت شما چه تاثیری بر سلامت شما دارد؟

 

 

 

نوع شخصت افراد بر روی سیستم ایمنی و سلامت شما تاثیر می گذارد که در ادامه به انواع شخصیت و تاثیر آن بر سلامت می پردازیم. ۱. افراد برون گرا افرادی که دارای روابط اجتماعی هستند و بیشتر در اجتماع ظاهر می شوند، دارای سیستم ایمنی قوی تری هستند که محققان نمی توانند دقیقا علت این مسئله را توضیح دهند. طی پژوهشی که در این زمینه انجام شد مشخص شد افرادی که زمان بیشتری را با دیگران سپری می کنند، کمتر دچار سرماخوردگی می شوند. ۲٫ افراد نارسیست یا خود شیفته افرادی که احساس می کنند سزاوار رفتارهای خاصی هستند و انتظار دریافت منفعت از دیگران دارند بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری هایی مانند مشکلات قلبی هستند. محققان معقدتد علت بروز این مشکل احتمالا به دلیل بالا رفتن سطح هورمون کورتیزول cortisol است. هورمون کورتیزول هورمونی است که در زمان بروز استرس ترشح می شود. در افراد نارسیست حتی در وضعیتی که مضطرب نباشند هم این هورمون ترشح می شود.

آشنایی با تیک های عصبی و راهکارهای رفع آن

 

 

 

تیک ها حرکات غیر اردای و انقباضات عضلانی ناگهانی بوده و حداقل بطور گذرا در درصد قابل توجهی از افراد دیده می شوند . تیک های صوتی نیز بیشتر به صورت اصواتی مثل سرفه کردن، صاف کردن گلو، تیک هایی که به تازگی آغاز شده اند، اغلب نیاز به درمان ندارند. توصیه مناسب به والدین و اطرافیان کودک مبتلا به تیک این است که توجهی به تیک ها نداشته باشند، چرا که تمرکز روی تیک، باعث تشدید آن می شود غرغر کردن، بالا کشیدن بینی و… تظاهر می کند. اکثر تیک هایی که تازه آغاز شده اند، مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی تری پیش نمی روند و حداکثر در طی دوره های استرس آور عود می کنند. معدودی از تیک ها بیشتر از یک سال طول می کشند. تیک در مردها سه برابر بیشتر از زن هاست و تیکهای مزمن بیشتر بین سنین شش تا دوازده سالگی دیده می شود.

تیک می تواند با رفتارهایی نظیر بالا انداختن شانه ، پلک زدن، تنگ کردن چشمها، تکانهای تند سر یا شانه، شکلک در آوردن، تکان دادن سر به طرفین یا پایین آوردن سر و یا چین دادن بینی دیده شود. این تیکهای حرکتی در دوران کودکی کاملاً معمول هستند. با آماری که انجمن روانپزشکی آمریکا گزارش داده است، پنج الی بیست و چهاردرصد از کودکان دارای نوعی تیک هستند. شایع ترین نواحی از بدن که تیک های حرکتی در آنها دیده می شوند، عبارت اند از: سر و صورت و دست ها و بازوها و بیشترین حرکات به صورت چشمک زدن، شکلک در آوردن، چین دادن به پیشانی، بالا انداختن ابروها، پلک زدن زیاد، چرخش سر، پرتاب کردن دست ها و بازوها، بالا انداختن شانه و نیز تکان دادن پا و … است. تیکهای گذرا تیکهای حرکتی معمول که اغلب در حدود سه و نیم سالگی شروع می شوند به کودکان کمک می کنند تا انرژی عصبی را آزاد کنند. هفتاد و پنج درصد از کودکان این نوع تیک را در عرض شش ماه پست سر می گذارند. اگر کودک شما گرفتار تیک شد، بهترین راه ، نادیده گرفتن آن است. هیچگاه او را سرزنش نکرده و یا تنبیه نکنید. شما می توانید برای جلوگیری از تبدیل شدن این عمل به یک عادت، با تمرین کردن روشهای پیشگیرانه ، به کودکانتان کمک کنید ولی تیکهای گذرا نباید در برنامه ی کامل ترک عادت مورد توجه قرار گیرد.

پیاده‌روی روزانه افسردگی را کاهش می‌دهد

به‌ گزارش ‌My fitness pal، مطالعاتی که در مجله آمریکایی روانشناسی منتشر شده است، نشان داده افرادی که بیش از چهار ساعت در هفته‌ پیاده روی می‌کنند، ۴۴ درصد نشانه‌های افسردگی کمتری دارند.

در این مطالعات ۲۲ هزار نفر مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات مختلف نشان داده است که ورزش به اندازه داروهای ضد افسردگی تاثیرگذار است.

یکی از محققان دانشگاه میشیگان در این‌باره می‌گوید: هنوز کاملا دلیل این که ورزش نشانه‌های افسردگی را کاهش می‌دهد، مشخص نیست اما ورزش تغییراتی در مغز ایجاد می‌کند که می‌تواند بر نشانه‌های افسردگی تاثیرگذار باشد. ورزش همچنین کیفیت زندگی افرادی که مبتلا به افسردگی هستند را نیز افزایش می‌دهد. با وجود تاثیرات مثبت ورزش برای بیماران مبتلا به افسردگی یکی از چالش‌ها برای این بیماران این است که نمی‌توانند انگیزه برای ورزش پیدا کنند.

یکی از نشانه‌های افسردگی خستگی و سطح انرژی پایین است. بنابراین در این شرایط بیماران سخت می‌توانند شروع به فعالیت فیزیکی کنند.

ثبت‌نام کردن در ورزش‌های گروهی و یا کلاس‌های ورزشی می‌تواند یکی از راه‌های افزایش انگیزه بیماران مبتلا به افسردگی باشد.

توانایی عجیب مغز در انتقال عملکردها به نواحی مختلف خود

به گزارش مدیکال اکسپرس، تجربه سکته مغزی در زمان به دنیا آمدن برای یک نوزاد عجیب نیست. تولد برای مغز مانند تغییر در گردش خون از مادر به نوزاد، امر دشواری است. از هر چهار هزار نوزاد حداقل یک مورد کمی قبل از تولد، حین یا پس از آن تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
اما سکته در نوزادان حتی یک سکته شدید، تاثیر ماندگار سکته در بزرگسالان را ندارد.

پژوهشی به سرپرستی محققان مرکز پزشکی "دانشگاه جورج‌تاون" (Georgetown University) در آمریکا نشان داد که یک یا دو دهه پس از اینکه یک سکته "پیرازایشی" (perinatal)، به طرف چپ مغز که قسمت مربوط به زبان است آسیب می‌زند، نوجوانان و بزرگسالان جوانی که تحت تاثیر این سکته قرار گرفته اند، از طرف راست مغز برای صحبت کردن استفاده می‌کنند.

آیا هورمون‌ها بر اضطراب اجتماعی تاثیر می‌گذارند؟

تأثیراتی که هورمون‌ها بر رفتارهای ما دارند، بیشتر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنید. کم یا زیاد بودن میزان هورمون‌ها باعث می‌شود، انتقال‌دهنده‌های عصبی تحت تأثیر قرار بگیرند و نتایجی مانند تشویش و اضطراب اجتماعی حاصل شود. افرادی که به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا هستند، در هورمون‌هایشان نوساناتی را احساس می‌کنند. برخی از این هورمون‌ها موجب افزایش و برخی نیز موجب کاهش اختلال اضطراب اجتماعی می‌شوند. با ما باشید تا در این نوشته بیشتر با تاثیر هورمون‌ها روی بدن‌مان آشنا شویم.

هورمون‌ها و افزایش اضطراب اجتماعی

۱. هورمون‌های استرس (کورتیزول، آدرنالین)

برخی از هورمون‌ها مانند کورتیزول و آدرنالین هنگام استرس ترشح می‌شوند و سطح اضطراب اجتماعی را بالا می‌برند. در برخی از موقعیت‌های اجتماعی یا هنگام انجام برخی کارها، دچار اضطراب می‌شویم؛ در نتیجه بدن‌مان شروع به ترشح هورمون‌های نام‌برده می‌کند تا بتوانیم به تهدیدهایی که احساس می‌کنیم، پاسخ بدهیم.

درصورتی‌که تهدیدی واقعی در کار نباشد، ترشح بیش‌ازحد این هورمون‌ها موجب می‌شود تا احساس نیاز به فرار یا حمله پانیک (هجوم ناگهانیِ نگرانی و ترس بسیار شدید) در ما به‌وجود آید. در این حالت چرخه‌ای معیوب شکل می‌گیرد که در آن هورمون‌ها باعث اضطراب اجتماعی می‌شوند و اضطراب و استرس تولیدشده نیز موجب ترشح بیشتر هورمون‌ها می‌شوند.

چگونه مثبت‌اندیشی را جایگزین بدبینی کنیم؟

تازمانی‌که جریان مثبتی را برای خودتان ایجاد نکنید،‌ اتفاقات منفی‌ می‌تواند بر شما غلبه کند. مغز ما برخلاف انتظار به‌گونه‌ای طراحی نشده که احساس شادی و خوشبختی را به صورت طبیعی ایجاد کند؛ بلکه برای حفظ بقا تکامل یافته است. بنابراین خودمان برای داشتن دید مثبت به زندگی، باید مغزمان را آموزش دهیم. همراه ما باشید، در این مقاله یاد می‌گیرید چگونه مثبت اندیش باشید و عینک منفی‌بافی و بدبینی خود را بردارید.

مغز در حقیقت مواد شیمیایی مؤثر در ایجاد احساس شادی مثل دوپامین، سروتونین و اکسیتوسین را برای زمان‌هایی که نیاز بقا وجود داشته باشد، نگهداری می‌کند و تنها جریان کوتاهی از آنها را منتشر می‌کند که به سرعت متابولیزه می‌شوند. بنابراین دراکثر مواقع، مخصوصا در پایان روزهای کاری پر از استرس، تعداد زیادی از مواد شیمیایی مؤثر در ایجاد احساسات ناخوشایند وجود دارند که باید با آنها مواد مربوط به احساس شادی را تحریک کنیم. دلایل زیادی برای منفی‌بافی مغز وجود دارد. احساس بد ناشی از کورتیزل، با هدف نیاز به بقا ایجاد می‌شود. این ماده به ما هشدار می‌دهد که مانعی در مسیر خواسته‌هایمان وجود دارد تا بتوانیم راه‌ جدیدی به سمت احساسات خوب پیدا کنیم، اما پس از آن، مغز ما مانع دیگری پیدا می‌کند. اگر بخواهیم مغزی را دنبال کنیم که صرفا برای بقا تکامل یافته، در اکثر مواقع احساس ناخوشایندی خواهیم داشت. خوشبختانه روش ساده‌ای برای جلوگیری از این منفی‌بافی طبیعی مغز وجود دارد.

تاثیر «خندیدن به خود» روی سلامتی

به گزارش دیلی‌میل، پژوهشگران "مرکز پژوهش ذهن، مغز و رفتار" (CIMCYC) در اسپانیا نتیجه گرفتند که ممکن است شوخی با خودتان، شما را به شخص شادتری تبدیل کند.

یافته‌های این پژوهشگران، پژوهش‌های پیشین انجام شده در مورد این موضوع که ادعا می‌کردند شوخی پیوسته با خود، تنها به تاثیرات روانی منفی مرتبط است، رد می‌کند.

جورج تورس مارین (Jorge Torres Marín)، پژوهشگر این گروه در مورد این بررسی که در مجله "شخصیت و تفاوت‌های فردی"Personality and Individual Differences  به چاپ رسید، توضیح داد: ما به خصوص، کشف کرده‌ایم که تمایل بیشتر به استفاده از شوخی با خود، نشان‌دهنده امتیازات بالا در ابعاد سلامت روانی مانند خوشحالی و به میزان کمتر، اجتماعی بودن است. اما مشخصات این یافته براساس محل زندگی متفاوت هستند.

مطابقت با مفاهیم مثبتی که به طور معمول به عمل «خندیدن به خود» در هر کشور نسبت داده می‌شوند، نشان می‌دهد که تاثیرات شوخی با خود بر سلامتی، براساس جایی که پژوهش در آن انجام می‌شود، متفاوت خواهد بود.

به همین دلیل، گروه مارین، خواستار پژوهش بیشتری در مورد این موضوع هستند تا نقشه‌ای ایجاد کنند که مشخص کند کار آنها در کجا و تا چه حد، قابل اجرا است.

مارین ادامه داد: در نتیجه، ما باور داریم، انجام بررسی‌های جدید با هدف تحلیل تفاوت‌های فرهنگی احتمالی استفاده از این نوع شوخی، لازم است.

براساس این گزارش، تفاوت‌های موجود در عبارت حس شوخ طبعی، موجب ابهام در پژوهش‌های پیشین انجام گرفته در این زمینه شد.

مفاهیم برآمده از تفاوت‌های فرهنگی یا فردی در قالب حس شوخ طبعی، به دو دلیل اصلی، در پژوهش‌های روانشناسی به درستی پرداخته نشده است: دلیل اول این است که مردم به خاطر فرهنگ‌های متفاوت، موضوعات گوناگونی را خنده‌دار می‌دانند.

دلیل دوم این که، بسیاری از روش‌های بیان شوخی، پژوهشگران را گیج کرده‌اند. نظرات و رفتارهای بسیاری که در مقوله طنزآمیز قرار می‌گیرند، مانع ایجاد یک چهارچوب نظری استاندارد برای یکی کردن همه اطلاعات گردآوری شده در ادبیات علمی تا این تاریخ شده اند. اما پژوهشگران این گروه، برای انجام بررسی خود، خارج از این مرزها کار کردند.

"هوگو کارترو دیوز" (Hugo Carretero Dios) از پژوهشگران این گروه توضیح داد: پژوهش ما، با یکی از مدل‌های نظری تناسب دارد که بر این محدودیت‌ها غلبه می‌کند و روانشناسی طنز را با دانش تئوری مستدل و دقیقی ارائه می‌دهد.

در این بررسی سبک‌های سازگار شونده شامل شوخی است که هدفش محکم‌تر کردن روابط اجتماعی است.  سبک‌های گوناگون شوخی را در هم می‌شکند که است.

نویسندگان این پژوهش دریافتند افرادی که شوخی با خود را تمرین می‌کنند، در مدیریت خشم بهتر نیستند اما احتمال تسکین خشم آنها بیشتر است.

آزمون دیداری – حرکتی بندر گشتالت

این آزمون برای سنجش ورود به دبستان ،تشخیص L.D،ارزشیابی مشکلات هیجانی،آسیب مغزی خصوصاً قطعه ی آهیانه ای راست به کار می رود و نیز در شناسایی کودکان عقب مانده واختلال OCD و ADHD و حتی روان پریشی کاربرد دارد. نیز برای سنجش ویژگیهای نوجوانان به کار می رود.

این آزمون دارای ۹کارت به اشکال گوناگون هندسی به ابعاد ۶Î۴ اینچ می باشد که توسط خانم لورتابندر از آزمون و رتهایمر اقتباس شده است. اشکال این آزمون را تعدادی نقطه ،خطوط مستقیم منحنی ها و زوایا تشکیل می دهند.

هرفردی اشکال نه گانه را با توجه به تفاوت هایی که در نحوه ادراک آنها وجود دارد به شیوه ای کاملاً شخصی و متمایز ادراک می کنند.در این مجموعه شما با طریقه نمره گذاری، اجرا و تفسیر این آزمون اشنا شده به همراه آن هر ۹ کارت این آزمون را در اختیار شما بزرگواران قرار می دهیم.

  آزمون بندر – گشتالت، توسط لورتا بندر در سال 1938 برا‌ی ارزیابی سطح بالیدگی ادراکی – حرکتی کودکان طرح‌‌ریزی شد. این آزمون، مرکب است از 9 طرح جداگانه که هر یک در یک زمینه سفید روی کارتی جداگانه چاپ شده است. این طرح‌ها از طرح‌های مورد استفاده ورتهایمر در روان‌شناسی گشتالت اقتباس شده است.

 

نشانه های افرادی که معتاد جنسی هستند

مفهوم اعتیاد به رابطه جنسی <Sexual addiction> از دو دهه گذشته برای اشاره به افرادی استفاده می شود که ناگزیر مجبور به دنبال کردن تجربیات جنسی هستند و این امر در صورتی که قادر به خشنود و راضی کردن انگیزه جنسی شخص نشود باعث اختلال در رفتار وی میشود.

مفهوم اعتیاد به رابطه جنسی از مدل اعتیاد به مواد مخدر از جمله هروئین یا اعتیاد به الگوهای رفتاری، مانند قمار به دست آمده. اعتیاد به معنی وابستگی روانی، یا وابستگی جسمی و حضور یک سندرم قطع مصرف اگر ماده (به عنوان مثال، هرویین) در دسترس نباشد و یا رفتار (به عنوان مثال، قمار) نا امید کننده باشد.

در طبقه بندی آماری اختلالات روانپزشکی (DSM-5) اعتیاد به رابطه جنسی sex addiction و یا تمایلات جنسی اجباری compusive sexuality استفاده نمی شود با این وجود، این پدیده در یک فرد که زندگی حول محور رفتار جنسی میچرخد و مقدار زمان بیش از حد صرف چنین رفتاری میکند، و کسی که اغلب سعی می کند از چنین رفتاری جلوگیری کند، اما قادر به انجام این کار نیست به خوبی برای پزشکان شناخته شده است.

چه کنیم تا مغزمان دست از نگرانی بردارد؟

آیا می‌دانستید که ما دو مغز داریم؟!

بله درست است؛ از نظر ساختاری ما یک مغز داریم، اما از لحاظ ادراکی، دو مغز داریم. یک مغز متفکر و دیگری مغز غیر متفکر!

مغز ما جوری تنظیم شده که اول نگران شویم و بعد فکر کنیم. دانشمند مغز، جوزف لیدوکس در دانشگاه نیویورک، این موضوع را خوب خلاصه می‌کند: ارتباط‌های که از سوی سیستم‌های هیجانی (غیر متفکر) با سیستم‌های ادراکی (متفکر)برقرار می‌شوند، قوی‌تر از ارتباط‌های هستند که از سوی سیستم ادراکی با سیستم‌های هیجانی برقرار می‌شوند. سیستمی که دکتر لیدوکس از آن حرف می‌زند، سیستم لیمبیک یا دستگاه کناره‌ای است، که شامل یک سری از ساختارهای عمقی در تنفس هستند که واکنش‌های هیجانی را برانگیخته می‌کنند. سیستم لیمبیک که شامل هیپوکامپوس و آمیگدالاست که قدیمی‌ترین بخش مغز هستند.

 

حرف زدن با خود بسیار مفید است

با خود صحبت کردن به معنی دیوانه بودن نیست. من خیلی وقتها با صدای بلند با خودم صحبت می کنم به خصوص زمانی که استرس زیادی داشته باشم. یا زمانی که از یک گفتگو یا تماس تلفنی عصبی هستم و قصد دارم چیزی بگویم و اینقدر به صحبت کردن با خود ادامه می دهم تا خشمم از بین برود. یا زمانی که حس می کنم از نظر احساسی تحت فشار هستم و نمی توانم حواسم را جمع کنم (چون لیست کارهایی که باید انجام دهم خیلی زیادند)، این کار کمک می کند جلوی فرار ذهنم به سمت کارهای مختلف را گرفته و بهتر روی کار فعلی ام تمرکز کنم. این حرف ها به نظرتان آشنا نیست؟

بر خلاف باور عمومی، صحبت کردن با خودتان به این معنی نیست که دیوانه شده اید. کارشناسان به آن صحبت کردن بیرونی می گویند و یک عادت بسیار رایج است که می تواند سلامت شما را به شیوه ای فراگیر بهبود بخشد. به گفته دکتر آ.جی مارسدن A.J. Marsden استادیار خدمات انسانی و روان شناسی در دانشکده بیکون در لیسبورگ، چندین نظریه در مورد این که چرا با خود صحبت کردن چنین مزایای مهمی دارد، ارائه شده است. اصلی ترین مزیت آن این است که می تواند در کنترل خودمان به ما کمک کند، احساسات مان، رفتارمان و کارهای روزانه مان. در ادامه مقاله 6 فایده اصلی روانی صحبت کردن با خودمان را بخوانید تا شما هم تبدیل به یکی از کسانی شوید که همیشه با خودشان صحبت می کنند.

نوشتن افکار مزاحم آنها را کمرنگ می‌کند

دکتر مهدی دوایی، با بیان اینکه اغلب دانشجویان از حواس پرتی و عدم تمرکز لازم هنگام درس خواندن شکایت دارند، گفت: اشتغال ذهنی دانشجویان مانع از تمرکز لازم هنگام فراگیری مطالب می‌شود.

 وی با اشاره به اینکه برای داشتن تمرکز و جلوگیری از حواس پرتی در انجام کارها دو راهکار کاربردی وجود دارد، گفت: راهکار اول یادداشت افکار مزاحم در دفترچه‌ای است که دانشجویان می‌توانند همیشه به همراه داشته باشند، افکار مزاحمی که هنگام مطالعه به سراغ افراد می آید مانع فهم مطالب خوانده شده می‌شود، در این شرایط باید خواندن کتاب را برای مدت کوتاهی کنار گذاشت و به یادداشت افکاری که مانع مطالعه شده‌اند پرداخت، در ابتدای کار نباید کمتر از 10 دقیقه را صرف نوشتن افکار صرف کرد، نوشتن افکار به مرور می تواند دایره زمانی بیشتری را دربرگیرد.

تاثیر ۳۰ درصدی استرس در بروز بیماری ام اس

یک متخصص مغز و اعصاب با اشاره به تاثیر ۳۰ درصدی استرس در بروز بیماری ام اس گفت: گزگز، مورمور شدن، سرگیجه و عدم تعادل، تاری دید و اختلال در سیستم حسی، حرکتی از علائم ابتلا به بیماری ام اس است. دکتر بتول دادخواه، درباره بیماری ام اس اظهار کرد: ام اس بیماری است که در سن ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز می‌یابد و این مشکل در زنان شایع‌تر از مردان است همچنین نشانه ابتلا به این بیماری اختلال در سیستم حسی، حرکتی و تعادل است. وی با بیان اینکه علائم ثابت ام اس باید حداقل ۲۴ ساعت وجود داشته باشد، افزود: تاری دید ازجمله دیگر نشانه‌های ام اس است که به طور تدریجی در ۱ الی ۲ هفته افزایش پیدا می‌کند. این متخصص مغز و اعصاب خاطرنشان کرد: در برخی از موارد علائم ام اس همچون گزگز، مورمور شدن، سرگیجه و عدم تعادل در دیگر بیماری‌ها مثل کم‌کاری تیروئید، بیماری‌های متابولیکی، کمبود مواد معدنی و ویتامین B 12، عفونت و ایدز نیز دیده می‌شود بنابراین این افراد باید حتما تحت آزمایش و بررسی پزشک قرار گیرند. دادخواه با اشاره به اینکه تشخیص ام اس به وسیله ام آر آی مغز، نخاع و گردن انجام می‌شود، عنوان کرد: در بیماری ام اس در تصویر ام آر آی پلاکت‌هایی دیده می‌شود که ضایعات مدون و بیضی شکلی به صورت نقاط سفید نشان می‌دهد همچنین ضعف هر دو پا در این افراد نیز گاهی وجود دارد. وی بیان کرد: هنوز علت دقیق ام اس مشخص نشده است اما چندین عامل همچون وراثت، ژنتیک، عوامل محیطی، برخی از ویروس‌ها، اضطراب، افسردگی و استرس در بروز این بیماری تاثیرگذار است. همچنین بر اساس تحقیقات انجام گرفته مشخص شده استرس در بروز بیماری ام اس تاثیر ۳۰ درصدی دارد. این متخصص مغز و اعصاب در خصوص درمان ام اس گفت: متاسفانه برای این بیماری درمان دقیق و قطعی وجود ندارد اما مصرف داروها در افرادی که مبتلا به نوع ام اس عود کننده هستند تا حدودی از پیشروی این بیماری جلوگیری می‌کند.