شاید
شما تا به حال خیلی به «حواس پرتی» فکر کرده باشید و بارها از خود پرسیده
باشید که چرا گاهی به هنگام مطالعه حواس آدم پرت میشود؟ ما نمیدانیم که
شما برای این سؤال خود چه جوابی پیدا کردهاید اما پاسخ صحیح این پرسش را
به شما میگوییم: «حواس پرتی چیزی نیست جز تمایل ذاتی ذهن به درگیری و
فعالیت».
ذهن شما همواره
میخواهد درگیر و مشغول باشد. بنابراین اگر آنچه که اکنون انجام میدهید در
شما درگیری و مشغولیت ذهنی ایجاد کند، فکر شما دیگر لزومی احساس نمیکند
که به جای دیگر برود و در آنجا درگیر شود. اما اگر در انجام این کار،
درگیری ذهنی ایجاد نشود، ذهن شما شتابان به جایی میرود که خود را در آنجا
مشغول کند. و این همان حواس پرتی است. برای روشنتر شدن موضوع، مثالی بزنیم:
وقتی دوستتان با شما صحبت میکند، اگر بتواند با بیان خود در شما مشغولیت
ذهنی و توجه و علاقمندی ایجاد کند، شما با تمرکز فراوان به تمام حرفهایش
گوش میدهید. اما اگر او نتواند چنین تأثیری در شما بگذارد چون ذهن شما
درگیر نمیشود به سرعت فکر دیگری به ذهنتان راه مییابد و شما در حالی که
به مخاطب خود خیره شدهاید، دارید به چیز دیگری فکر میکنید. چیزی که در
شما درگیری ذهنی ایجاد می کند.