همشهری آن لاین نوشت: ترس از مدرسه بیشتر در کودکان مقطع دبستان که ترس از
جدایی از والدین در آن ها وجود دارد، مشاهده می شود ولی اگر این ترس در
مقاطع بالاتر در دانش آموزی دیده شود، بیشتر به طرز برخورد کادر مدرسه و
معلمان برمی گردد.
ترس در کودکانی که به مدرسه جدید می روند نیز مشاهده
شده که ترس این گروه ریشه در جدایی از والدین یا نداشتن دوست یا ناآشنایی
با محیط مدرسه و معلمان دارد. همچنین گاهی تغییرات ناگهانی در شرایط زندگی
از قبیل جدایی والدین از یکدیگر، فوت ناگهانی یکی از نزدیکان، تعویض منزل
و... نیز می تواند سبب بروز این گونه ترس ها شود که اغلب موقتی است و با
رفتار درست و صحیح والدین و کادر مدرسه بر طرف می شود. همچنین توقع و
انتظارات بیش از حد والدین از فرزندانشان به ویژه در سنین دبیرستان نیز از
علل بروز اضطراب و ترس در فرزندان به هنگام حضور در مدرسه است. در مجموع،
والدین باید با ریشه یابی علل ترس فرزند خود و شناخت دقیق آن، به او کمک
کنند تا بر این ترس غلبه کند.
وقتی با چالشی مواجه میشوید، آیا حس میکنید میتوانید به پا خیزید و
تمام تلاش خود را برای رسیدن به هدف به کار ببندید یا تسلیم شکست میشوید؟
آیا جملهی معروف «خواستن، توانستن است» را سرلوحهی خود قرار میدهید یا
در تواناییهایتان برای برخاستن و غلبه بر مشکلاتی که زندگی سر راه شما
قرار داده است شک میکنید؟ خودکارآمدی یا همان باورِ شما نسبت به
تواناییهایتان برای دست و پنجه نرم کردن با مشکلات، نه تنها میتواند روی
احساسی که نسبت به خود دارید تاثیرگذار باشد، بلکه در موفقیت شما برای
دستیابی به اهدافتان نیز نقش دارد و مهم است. حالا باید دید که تعریف دقیق
این مفهوم چیست؟
مفهوم خودکارآمدی حول نظریهی شناختیِ اجتماعی (social cognitive
theory) متعلق به یک روانشناس به نام آلبرت باندورا (Albert Bandura) شکل
گرفته است که در آن بر نقش یادگیریِ دیداری، تجربهی اجتماعی و جبرگرایی
متقابل در رشد شخصیت تاکید میشود.
بنابر نظریهی باندورا، نگرش و طرز برخورد، تواناییها و مهارتهای شناختی یک فرد همگی اجزای یک سیستم به نام خود-نظام (self-system)
را تشکیل میدهند. این سیستم در چگونگی ادارک و همچنین نحوهی تعامل ما در
موقعیتهای مختلف نقش مهمی ایفا میکند. خودکارآمدی یکی از اجزای اساسی و
حیاتی سیستم خود-نظام را تشکیل میدهد.