خیالبافی در نوجوانان

در هر دوره از زندگی انسان، خیالبافی وجود دارد اما در دوره نوجوانی شدت آن بیشتر از سایر دوره های زندگی می باشد. نوجوانان از تخیل به عنوان یکی از مکانیسم های دفاعی استفاده می کنند زیرا خیالبافی در این دوره برای آنها شیرین است. بنابراین صفت بارز و مشخص دوره جوانی از جنبه عاطفی خیال پردازی شدید است.

تخیلات دریچه‎های اطمینان بخش برای رهایی موقت از مشکلات و پناه بردن به دنیای آرام خیالات و رؤیاها هستند. تخیل گرایی که نقطه آغاز آن در دوره نوجوانی است به مرزهای جوانی نیز راه می یابد و تا حدود زیادی در رفتار و منش جوانان تأثیر می گذارد.

جوانان از این موضوع آگاهی دارند که درعالم خیال به واقعیت های دنیای خارج دسترسی نیست با این وجود به‎عالم خیال رو می کنند زیرا در این شرایط است که احساس نوعی آرامش نسبی می کنند. بدون شک تخیلات موجب تقویت نیروی ذهن و اندیشه و موجد خلاقیت های هنری ، فکری وعملی می شود اما لازمه آن جهت دادن و تمرکز بخشیدن به این نیرو است . این نوع تخیلات مفید و سودمند را در آثار نویسندگانی چون ژول ورن می توان جستجوکرد که آثار آنها علاوه بر جنبه تخیلی ویژگی های علمی نیز دارد.