بیش فعالی جدیدترین برداشت از تشخیص وضعیتی است که در سال ۱۹۰۲ برای اولین بار با عنوان فقدان توجه و پرتحرکی با منشا زیست شناختی از سوی جرج استیل پزشک انگلیسی مطرح شد و از آن زمان تا کنون تغییرات زیادی در آن به وجود آمده است.
امروزه ویژگی های اصلی تشخیصی در این اختلال عبارتند از :فقدان توجه، بیش فعالی، تکانه ای عمل کردن(تکانشوری).
براساس معیارهای تشخیصی انجمن روانپزشکی امریکا برای شناسایی و تعریف دقیق تر می توان گفت،کودکی که بعضی از خصوصیات های رفتاری زیر را از خود نشان بدهد،دارای این مشکل است :
کم توجهی
-
اغلب در توجه دقیق به جزییات موفق نیست و در مدرسه،در کار یا در سایر فعالیت ها مرتکب اشتباهاتی می شود که ناشی از کم دقتی است.
-
اغلب در حفظ توجه بر تکالیف یا در بازی مشکل دارد.
-
حواسش به راحتی پرت می شود.
-
وقتی با او صحبت می شود،به نظر می رسد گوش نمی دهد.
-
اغلب از دستورالعمل ها پیروی نمی کند و در تمام کردن تکالیف مدرسه،کارهای عادی روزانه یا وظایف شخصی موفق نیست(این امر ناشی از نافرمانی یا درک نکردن دستورالعمل ها نیست).
-
اغلب در سازمان دادن و مرتب کردن کارها و فعالیت ها دچار مشکل می شود.
-
اغلب از به عهده گرفتن تکالیفی که به کوشش ذهنی ممتد نیاز دارد،اجتناب می کند.
-
اغلب چیزهایی مثل اسباب بازی،تکلیف مدرسه،مداد،کتاب را گم می کند یا جا می گذارد.
-
اغلب فعالیت های روزمره را فراموش می کند.
