زندگینامه کارن هورنای (روان شناس)

خانم کارن هورنای، در سال 1885 در هامبورگ آلمان متولد شد. پدرش، برنت، کاپیتان کشتی و یک پروتستان سرسخت و کج‌خلق بود. او از مادرش که زنی روشن‌فکر و سرزنده بود چندین سال مسن‌تر بود. مادرش این موضوع را نزد کارن فاش ساخته بود که آرزوی مرگ شوهرش را دارد، زیرا از ترس این که مبادا بی‌شوهر بماند با وی ازدواج کرده بود. 

کودکی هورنای، اصلا تعریفی نداشت.مادرش او را طرد می‌کرد و برادر بزرگترش را بیشتر دوست می‌داشت. به همین خاطر، کارن به پسر بودن او حسادت می‌ورزید. پدرش نیز قیافه و هوش او را پیوسته تحقیر می‌کرد و در او احساس حقارت، بی‌ارزشی و خصومت به وجود می‌آورد. این فقدان محبت پدر – مادری، چیزی را که بعدها "اضطراب اساسی" نامید در او پرورش داد که این نمود، نفوذ تجارب شخصی او بر نظریه شخصیتش می‌باشد.

با آغاز 14 سالگی، هورنای چند بار عاشق شدن را تجربه کرد و برای رسیدن به عشق و پذیرندگی که در خانواده نداشت بسیار تلاش کرد و نشر روزنامه‌ای را آغاز کرد که آن را "سازمان بکر برای ابر باکره‌ها" نامید.  والدین او در سال 1904 از هم طلاق گرفتند و دو سال بعد کارن که بسیار جاه‌طلب و باهوش بود وارد دانشکده پزشکی دانشگاه برلین شد. هورنای با وجود مخالفت‌های پدرش وارد دانشکده پزشکی دانشگاه برلین شد .و در سال 1913 دکتری پزشکی خود را دریافت کرد. او خیلی زود با دکتر اسکار هورنای معروف، ازدواج کرد و از او صاحب سه فرزند دختر شد. 

هورنای از 1914 تا 1918 در انستیتوی روان‌کاوی برلین به تحصیل در روان‌کاوی سنتی پرداخت. او در سال 1919 طبابت خصوصی‌اش را آغاز کرد و به عضویت هیأت علمی انستیتو درآمد. او مقالات زیادی درباره مسائل شخصیتی زنان نوشت و در آن‌‌ها با برخی از مفاهیم فرویدی مخالفت کرد.

او یک دوره طولانی آشفتگی هیجانی را پشت سر گذاشت. در این مدت او به شدت ناخشنود و افسرده بود و از ناراحتی معده رنج می‌برد. او در روابط جن س ی با همسرش دچار مشکل بود و درگیر چند ماجرای عشقی شده بود. او در سال 1927 از همسرش جدا شد و تا پایان عمر برای پذیرفته شدن تلاش می‌کرد. طولانی‌ترین و گرمترین رابطه عشقی هورنای با اریک فروم روانکاو بود. وقتی این رابطه به هم ریخت او در هم شکست. برای درمان افسردگی و مشکلات جن س ی‌اش تحت روان‌کاوی قرار گرفت. در طول درمان، روانکاو فرویدی‌اش به او گفت که تلاش وی برای عشق و میل شدیدش به مردان نیرومند از تمایلات ادیپی دوران کودکی او نسبت به پدر مقتدرش ناشی شده است.

فیبروم ها

فیبرومها براساس محل در داخل رحم نامگذاری می‌شود:

۱- ساب موکوزال ( submucosal) : در زیر مخاط آندومتر قرار دارد 

و به داخل حفره‌ی رحم برجسته می‌شود.

۲- اینترامورال ( Intaramural ): کاملاً درون میومتر 

۳- ساب سروزال ( sabserosal ):در سمت خارجی رحم 

زیر پوشش سروز به طرف داخل حفره‌ی شکم رشد می‌کنند. 

فیبرومهای ساب موکوزال وساب سروزال 

ممکن است پایه دار (pedunculated) باشند .

همه‌ی زنان درمعرض ابتلا به فیبروم هستند، این توده‌ها شایع‌ترین تومورهای دستگاه ژنیتال زنان بوده و در ۲۵-۲۰ درصد زنان در سنین بارداری مشاهده می‌شوند. در حال حاضر فیبرومها شایع‌ترین علت هیسترکتومی در زنان در بسیاری از کشورها به شمارمی‌روند.

عامل ایجاد رشد فیبروم هنوز مشخص نیست. رشد لیومیومها بعد از منارک ( اولین قاعدگی ) شروع شده و بعد از منوپوز ( یائسگی ) کاهش می‌یابد. عامل اولیه‌ی ایجاد فیبروم ناشناخته است. سرعت رشد فیبروم نیز به استروژن و پروژسترون و دیگر هورمونها وابسته است. این سرعت رشد فیبروم در میان زنان به شدت متغیر است و علت دقیق این تنوع نامشخص است.

شایعترین علائم :

خونریزی شدید عادت ماهانه 

خونریزهای غیرطبیعی بین دو سیکل 

درد لگن و احساس فشار

بزرگ شدن شکم

مشکلات ادرای مانند تکرر ادرار،عدم تخلیه کامل مثانه

درد به هنگام نزدیکی جنسی

مشکلاتی مانند نازایی نازایی ، سقط ، زایمان زودرس 

درمان فیبروم رحمی

۱- درمان دارویی

معمولاً اولین روش درمانی است که هنگام شروع یا تشدید علائم انجام می‌شود ممکن است شامل درمان با داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) ، قرصهای ضد بارداری یا پروژسترون باشد. درمان دیگر استفاده از اگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GNRH) است. متأسفانه فیبرومها معمولاً بعد از اتمام درمان اگونیست‌های GNRH دوباره رشد می‌کنند. 

داروها ممکن است باعث فروکش کردن علائم فیبروم رحمی شوند و حتی از رشد آن جلوگیری کنند یا آن را کند سازند. اما هنگامی که بیمار داروها را کنار می‌گذارد، فیبرومها اغلب بار دیگر رشد می‌کنند.

۲- هیستروسکوپی:

روشی است که در آن با استفاده از هیستروسکوپ ( یک لوله باریک مجهز به دوربین و چراغ ) که از طریق واژن وارد و از دهانه رحم وارد رحم می شود و با مشاهده‌ی داخل حفره‌ی رحم انجام می‌گیرد. فیبرومهای ساب موکوزال باهیستروسکوپ قابل برداشتن هستند.

از هیستروسکوپ می‌توان برای برداشتن پولیپهای داخل رحم و به طور رایج‌تر در کورتاژهای تشخیصی و درمانی استفاده کرد.

۳- جراحی :

جراحی معمولاً به دو صورت انجام میگیرد: 

میومکتومی : برداشت بافت فیبری و گذاشتن بخش‌های سالم رحم

میومکتومی به طور شایع در خانمهایی که جوانترند و تمایل به حفظ رحم و بارداری‌های بعدی دارند،انجام می‌شود این روش در ۸۰ درصد از موارد در کنترل علائم موفق است با این حال احتمال عود فیبروم بین۳۰-۱۰درصد موارد ۵-۳ سال بعد از درمان وجود دارد.

هیسترکتومی : برداشت رحم که تنها راه اطمینان بخش برای درمان فیبروم رحمی است 

هیسترکتومی ضرورتاً برای تمام بیمارانی که علائم اصلی آنها خونریزی است مؤثر و درمان قطعی است و درمان استاندارد در بیمارانی است که درمان هورمونی آنها با شکست مواجه شده و یا زنانی که مایل به حفظ رحم و بچه‌دار شدن نیستند.

جراحی خود به دو روش است :

1-لاپاراتومی:

در اعمال جراحی باز، برشی به صورت عرض یا طولی روی شکم داده شده و عضلات در طول مسیر بریده شده و دست جراح وارد حفره شکم می شود.

معایب :

اسکار وسیع ‌لگنی 

آنمی

عفونت

درد 

چسبندگی

دوره‌ی نقاهت طولانی

اختلالات باروری در آینده به علت چسبندگی 

2- لاپاراسکوپی :

در این روش با ایجاد چهار برش کوچک بر روی شکم و زیر ناف (برش های ۱ – ۵/۰ سانتی متری ) با دوربین ها و وسایل تخصصی و پیشرفته جراحی انجام می شود. به علت وجود دوربین با بزرگ نمایی ۲۰-۱۵ عمل جراحی با دقت بیشتری انجام می شود. 

 مزایا :

دوران نقاهت بسیار کوتاه و 

بازگشت به کار وزندگی روزه در حداقل زمان ممکن

درد بسیار اندک پس از عمل جراحی

نداشتن برش روی شکم زیبا بودن ظاهر شکم

دید بهتر جراح و امکان انجام جراحی دقیق تر

عدم ایجاد چسبندگی

عدم ایجاد فتق

عدم ایجاد عفونت

با توجه به کلیه مزایای فوق امروزه سعی می شود حتی المقدور از این روش برای جراحی شکم و لگن استفاده شود. گرچه این روش بسیار توصیه می شود ولی به مهارت، تکنیک و ابزار جراحی فوق پیشرفته ای نیاز دارد. انجام این کار باید فقط توسط افراد متبحر انجام شود.

عوارض بعد از عمل لاپاراسکوپی

ممکن است بیمار پس از عمل احساس ناراحتی مختصری داشته‌باشد. این موارد شامل :

تهوع خفیف به علت استفاده از داروها یا روش جراحی 

درد شانه و گردن به علت وجود گاز داخل شکم‌

درد محل عبور وسایل از جدار شکم‌

دردهای شکمی مثل دردهای دوران قاعدگی‌

ترشحاتی مثل خون قاعدگی برای یک یا دو روز

برای چند روز بیمار احساس نفخ شکم دارد

بیشتر این علائم خفیف در عرض یک یا دو روز از بین می‌برد

مقابله با خشکی واژن

خشکی واژن موضوع ناخوشایندی برای خانم ها به شمار می رود. خشکی واژن نه تنها هنگام برقراری رابطه جنسی باعث درد و ناراحتی می شود، بلکه از لحاظ سلامتی نیز موضوع نامطلوبی است و خطر عفونت واژینال را افزایش می دهد. بهترین راه درمان خشکی واژن، حذف علت آن است. اگر عامل ایجادکننده خشکی واژن حذف شود، به تدریج واژن به وضعیت مطلوب خود می رسد. هرچند هورمون درمانی نیز موفقیت بالایی در درمان خشکی واژن دارد، اما روش های پیشگیری کننده، به صورت اصولی خشکی واژن را درمان می کنند.

در ادامه ۶ توصیه برای مقابله با خشکی واژن آمده است: 

۱. از مصرف محصولات شیمیایی از جمله دوش واژینال و محصولات بهداشتی معطر اجتناب کنید.

 ۲. تغذیه سالم، کم چرب و بدون کلسترول داشته باشید.

 ۳. پنج بار در هفته و هربار 30 دقیقه ورزش کنید.ورزش کردن باعث سلامتی بدن می شود و تأثیر بلندمدت در سلامتی واژن دارد.

 ۴. از کاهش وزن ناگهانی و ورزش شدید اجتناب کنید.کاهش وزن ناگهانی و ورزش شدید، خشکی واژن را شدت می بخشد.

 ۵. استرس ممنوع.اگر دچار استرس های روانی و فشارهای روحی ناشی از اتفاقات گذشته یا امروز هستید، مشاوره بگیرید و سعی کنید با کمک دوستان و خانواده، ثبات روحی و عاطفی خود را دوباره به دست آورید.

۶. قبل از برقراری رابطه جنسی، به اندازه کافی زمان صرف کنید تا تحریک جنسی صورت گیرد و لوبریکاسیون طبیعی در واژن ایجاد شود.